Bu kitabı okumak için neden bu kadar zaman bekledim bilmiyorum. Halbuki konuyla yıllardır uzaktan yakından ilgileniyorum duyuyorum muhatap oluyorum ama nedense pekte merak etmemiştim.
Halbuki
Vladimir Bartol bu iş için yıllarını vermiş öğrenmiş araştırmış ve en sonunda bunu bir roman haline getirmiş ve akıcı dünyaca ünlü bir roman olmuş.
Kitabın güzel yanı hiç yorum yok. Evet olaylar var konuşmalar var ama kim doğru kim yanlış kim kimin peşinden gidecek hangisi haklı çıkacak asla son dk ya kadar anlamıyorsunuz ve bence müthiş.
En sevdiğim kitap tarzlarından birisi ki Türkiye’de birçok yazarın bunu beceremediğini düşünüyorum. İsim vermeyeyim ama her yazarın mutlaka inceden vermeye çalıştığı bir mesajı var evet derdinin olması güzel belki de ama olur olmaz siyasi yorumlarda bulunmak bir romanın içinde çokta hoşlanmadığım bir durum…
Özetle: Hasan sabbahı haşhaşileri fedaileri duyduysanız ama çokta bilmiyorsanız benim gibi ve sıkılmadan konuya ayrıntılarıyla hakim olmak ve belki de ömür boyu unutmamak istiyorsanız bu kitabı mutlaka okuyun derim
İyi okumalar
Kitabı beğendim. Yazılacak bir sürü şey var kitapla ilgili ama benim söyleyeceklerim daha çok duyguları ile ilgili sanırım.
Yazarın yaşadıklarına hayatına düşüncelerine hep çok yakın hissettim kendimi. Benzer şeyleri yaşamışım osmanı onunla birlikte beklemişim gibi…
Zor, beklemek, beklerken yaşamaya çalışmak hayata tutunmak çok zor. O zoru yaşarken öyle güzel anlatmış ki kafa karışıklığını kendi kendine konuşmasını cevap vermesini ve kendisiyle en sonunda barışmasını o kadar güzel anlatmış ki…
Bir yandan çok hüzünlü ama bir o kadar da gerçekçi ve sonuçta güçlü bir kadını okudum ben..
kitabı tavsiye ederim ama çok fazla melankolik olduğu için ruhsal çöküntü yaşanılan dönemlere denk gelmemesini de ayrıca tavsiye ederim.
Değişik ve yüzümü gülümseten farklı bir mizah da var kitapta onu da ayrıca sevdim…
Oysa kendin dahil kimsenin senden ne beklediği mühim değil. Bence mühim olan ne kadar hissederek yaşadığın, yeryüzündeki bu sınırlı zamanının ne kadar tadını çıkarabildiğin.
Hiçbir şeyin değişmemesi bir taraftan konforlu ama öte yandan çok bunalıyorum. Dertsiz bir hayat olmayacağını biliyorum da, ben artık başka dertlerle boğuşmak istiyorum Osman