Değişimin iki ana düşmanı vardır: Konfor alanı ve atalet. Konfor alanı bildiklerimizle, yapabildiklerimizle, sahip olduklarımızla güvende hissettiğimiz alan. Bu güvenli alandan çıkmadıkça, alıştığımız iş yapma biçimlerini değiştirmedikçe değişime uyum sağlayabilmemiz mümkün değil. Birimlere getirilen yeni bir uygulama karşısında verilen ilk tepkilerden birisi “Ama biz bu zamana kadar eskisi gibi yapıyorduk!" şeklinde olur. Bu söylem, konfor alanında kalma isteğinin dışa vurulmasıdır. Bu cümleyi “İşimi nasıl farklı yapabilirim?" ile değiştirdiğimiz anda, zihnimizi konfor alanından çıkmak için çalıştırmaya başlarız