6/10
Çocukluğumda en sevdiğim sporlardan biri artistik buz pateniydi.Oturur saatlerce izler çok keyif alırdım.O neden okumak çok istediğim bir kitaptı.Başrollerimiz Jasmine ve İvan birbirlerinden nefret eden ve sürekli didişen iki karakter.Öyle böyle değil ama cidden çok didiştiler kitap boyunca.İlk 150 sayfa Jasmine’nin aşırı iç hesaplaşmalarını okuduk sonra azaldı ama biraz yordu işin açıkçası,Jasmine fazla agresif ve depresif bir tipti.Atara atar gidere gider yaptı sürekli :) İvan’ı daha çok sevdim ama o da fazla alaycıydı sanki…Ortalarda açıldı sonlara doğru kitabı daha seri okudum.Beğendiğim ama yükseldiğim kadar beni tatmin etmeyen bir kitaptı.İkinci kitabı da ilerleyen zamanlarda okuyacağım Aaron ve Ruby’nin hikayesini anlatıyor.Bu kitapta evli ve çocuklulardı.Ben acaba tersten mi okudum dedim ama yayınevi mi öyle basmış yoksa yazar öyle mi tercih etmiş bilemedim.İyi okumalar
Benim adım Kirke götürürüm hepinizi sirke..
Kitap yunan mitolojisindeki hemen hemen bütün tanrıların yaşantılarını, hırslarını ve kutsallarını anlatıyor. Bu çalkantılı yaşamda sürekli dışlanan baş karakter Kirke. Yaptığı bir yolculukta bi denizci lavuğa tutuluyor. Denizci de ölümlü insan ilk başlarda güzel davranıyor suyuna gidiyor Kirke'nin. Kirke de aha aradığım erkek deyip bunu ölümsüz
Aynı beni anlatıyor :(
Şaka şaka. Michael Connelly' nin Bosch serisinden okuduğum her kitap beni fazlasıyla heyecanlandırıyor ve mutlu ediyor. Hatta o kadar mutlu oluyorum ki dayanamayıp instagramda paylaşıyorum. Boru değil bu mutluluk sonuçta. Başkalarına gösteremedikten sonra mutlu olmanın nesi mutluluk ki değil mi gençler? Neyse...
Michael
Yaşar Kemal'in bedduası
Bir öykünün güzelliği onun içindeki samimiyeti hissettiğin kadardır.
Her şey bir gün gider. Dostluklar gider
Dün sürdüğün parfüm kokusu gider.
Ütülediğin o gömleğinin simetrisi gider.
O prıl pırıl yaptığın evin cemali gider.
Sınav için ezberlediğin o bilgiler gider.
Son aldığın cigaranın dumanı ciğerine gider.
Sevdiğin adam başkasına gider.
Dün
