Kitap okumak, gemiler yüzdürmeye benzer düşlerde. Henüz ateş edilmemiş her silah, çocuksuz kadınlar gibidir. Sürgün yemiş bir güvercinin kanat çırpışındaki ivedilikle, ivme kazanarak ölen benim gibi bir adamın sakallarındaki dumanı çek içine. Çek ki; delirdiğime şükredeyim...
“Eğer yanacaksak aşk yüzünden;
Bizi yakacak ateş utanacak...”
Sayfa 24 - Sözüm O'na
Bir insanı sevmek evin ortasında ateş yakmaya benzer. Tıpkı bedeninde yüreğini tutuşturmak gibi. Eğer yürekli ise gelir söndürür, şayet yüreksiz ise seni bile içeride unutur.
Seversin diye söylerim her şeyi, sana uygun olsun
Çünkü her şeyin birbirine uygununu sen bulursun
Gel ellerini ver en güzel ellerini öyle
Ruhum, ateş yüreğim, kokum birlikte öyle...
Ses
Beş vakit önünde eğildiğin yaratıcı kudred, seni ateş dalgalarının selinden korudu, kendi yanına aldı "Göklerin çektiği kartal"
Yitirecek hiçbir şeyi kalmamış olanlara mahsus baş eğişle baş eğdim. Acıyan yerlerimin daha az acıyacağına dair ümidimi tümen yitirdim. Kaçmadım artık yaralarımdan. Yanarak var olmayı kabullenmekle sönerek yok olmak arasında yapılacak seçimden ibaretti bütün hikâye. Yitirdim zannedip de bulanlarla buldum zannedip yitirenler arasında nerede durduğumu artık merak etmedim. Beni suyun üzerinde tutan ellerden kesildi elim. Öylece gömüldüm derin karanlıklara. İndirdim savunağım olan tüm perdeleri. Sessizce yenilgiye evet dedim...
