' İmanı sen yarattın, eyvallah... Ben de o imandan çıkıp küfre girmiş olayım... İyi de... küfrü kim yarattı? '
Sayfa 176 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bilmek; gözün açılması, sonsuzluğun önündeki perdelerin kalkması ve dolayısıyla soruların çoğalması ve dolayısıyla da acıların artması gibi bir şeydi belki.
Sayfa 144 - İletişim Yayınları (5.Baskı)Kitabı okudu
Şu halde sabır, can yakan bir hadiseye göğüs germe gücü değil, aslen, canımızın falan yanmadığını ya da canımızın Cennet’teki her canlının canının yandığı kadar yandığını idrak etme kudretidir.
Sabır, ezik büzük, kuru kavruk bir sığıntılık, uyuntuluk değil, bilakis haşmetli, azametli, fevkalede bir dikiliş, bir diriliş, bir şahlanıştır.
Sayfa 19 - İletişim Yayınları (5.Baskı)Kitabı okudu
Sabır, defansif bir tevekkül değil, ofansif bir akliyattır. İçe kapanık
değildir zannedenlerin zannınca, bilakis dönüktür dışa olabildiğince.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Kendine gel. Şaşma, ama şaşırt! Sen meleksin, o hayvan; sen som nar-ı semumsun, o karışık bulaşık çamur.
Sayfa 82 - İletişim yayınları / Azazil'in konuşmasıKitabı okudu
Şüphesiz! Hataydı bu. Bu yaratık baştan sona çok, ama çok büyük bir hataydı. Eşref-i mahlukatmış ha?
Hıh! Eşref-i hata!
Sayfa 95 - İletişim yayınları / Azazil'in konuşmasıKitabı okudu
Belki ahbap bile olunabilirdi bu Adem'le. Duygudaş olunabildikten sonra...
Niye olmasındı? O da Azazil kadar acı çekecek gibi görünüyordu zira. O Azazil'in karşı kıyısıydı, karşı kıyı da Adem'in karşı kıyısı. Dertleri ortak sayılırdı.
Sayfa 100 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Adem sabırlı bir kasvetle devam etti:
Allah hem sınırsız, sonsuz yaratıp beni hem de niçin böyle basitçe sınırlıyor olabilir? Bir damla sudan yaratıldım ve bir damla suyun kıyısında sona eriyor, bitiyorum. Niçin? Nedir bu? İlahi bir espri mi?
Sayfa 99 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
"Bir dağ ne kadar ulu olursa olsun, bir kenarı yol olurdu"
Sayfa 132Kitabı okudu
Sabır ,herhangi bir işe veya oluşa ,sonu iyi olsun diye girişmek, göğüs germek, tahammül etmek veya rıza göstermek değildir... Sabır ,ilahi tasarımda hiç bir işin veya oluşun kötüye varamayacağını bilmek ,idrak etmek ve bu idrak ile gülümsemek , mutlu, huzurlu olmaktır.
"Şükür... Diye söze başladı minik Melek. Her varlığın, ilahi sistemde kendine verilen rolü oynamasıdır."
Sayfa 25Kitabı okudu