Elise Kova - Ateş Düşüyor
Ve ikinci kitap. Vay be genelde seri kitaplarda ikinci kitaplar bir tık daha aşağıda kalır ilk kitaptan ama bu kitap olmuş işte. Bu Ateş Düşüyor kitabı gerçekten olmuş :) İlk kitaptan daha fazla aksiyona ve daha fazla kaosa sahipti ve yeni karakterler girmişti kitaba ama ilk kitapta olan o ''şöyle bir görünüp
Ateş Düşüyor İncelemesi
Ateş Düşüyor,serinin ikinci kitabı olmakla birlikte ilkinden çok daha güzeldi. Serinin klasik yönü sanırım,her kitap efsane merak etmemizi sağlayacak şekilde bitiyor. Bu kitap da aynı şekilde bitti ve üçüncüsü için sabırsızlanıyorum.
Aslında bakarsanız kitap yine güzeldi,özellikle iki prense de oldukça ısınmamı sağladı ama bir fantastik kitap olarak bana yetersiz geldiğini söylemek durumundayım. Aldrik ve Vhalla çok romantik,çok güzel bir ikili ama sonlarda ve aralarda gördüğüm bir iki sahne dışında işte bu dediğim hiçbir yer olmadı ve ben fantastiği okurken daha büyülü evrenlerin kapısını çalmak isterim.
Savaşa gittiğimiz bu kitapta yine savaşın izlerini gördük,ilk kitapta bunun temelleri atıldı ve burada da devam etti. Vhalla’nın büyüyüşü ve karakter gelişimi çok güzeldi diyebilirim,en başta büyücülerden korkan o kadın şimdi herkesin dilinde dolanan rüzgargüdücü haline geldi. Bununla gurur duydum diyebilirim. Karakteri oldukça sevdiğim için onun kabuslarının olduğu kısımları ve etkilerini de merakla okuyor oldum. Hala da merak ediyorum. Kitabın içerisine yeni gelen karakter Elecia’yı sevemedim,patavatsız karakterlerden pek hoşlandığım söylenemez ama yine de ileride ne olur bilemiyorum.
Üçüncü kitabı daha çok sevmek dileğiyle <3
Anadolu'nun küçük bir köyü. Köyün sırtı dağa yüzü denize bakıyor. Halk tarımla, el işçiliği ile geçinip gidiyor. Ancak sanayinin gelişmesi ile el işçiliği yavaş yavaş tarihe karışmakta.
Kasabada dokumacılıkla uğraşan birkaç esnaftan biri olan Arif Efendi 'nin kızı Zehra etrafında şekilleniyor olaylar.
Arif Efendinin yakın dostu Mahir Hoca 'nın
Hava uyanıyor serisi || Kitap yorumu Havanın gücüyle uyanmış bir kadın,ateşle terbiye edilmiş bir asker, kandan doğmuş bir silah...
Özgürlük nasıl esaretten daha kısıtlayıcı hale gelmişti ?
Serinin son kitabının son cümlelerini de okuduktan sonra donakaldım. O kadar anlam verememiştim ki son sayfayı bir daha okudum. Bomboş gözlerle etrafa bakındım. Kitabı kapatmamla tüm duygularım akın etti ve çıldırırcasına "Nerede bunun devamı ?!" diye haykırdım.
İlk kitabı okuduğumda bu serinin benim için ortalama bir seri olacağını düşünmüştüm. Hikaye de Avatar: The Last Airbender'a benziyordu. Ama hikaye ve karakterler hızla değişti büyüdü ve bambaşka bir kurguyla harmanlandı. Üstüne ilk kitaptaki durgunluk hızlı bir tempoyla arttı. Bu hız arttıkça ben de sayfaları daha büyük bir keyifle çevirir oldum. Ve böylece tüm o güzelim seriyi tabiri caizse löp diye yuttum . Beni seride rahatsız eden hiçbir şey yok . Hikayesi, kapağı, çevirisi ... hepsi ayrı güzeldi.
Şu anlık tek temennim yabancı yayınları 'nın serinin devamını da basıp beni bu meraktan kurtarması🤭
ateş düşüyor serinin 2. Kitabı ve benim bu seriye olan sevgimi arttıran bir kitap oldu bu kitabın büyük bi bölümünde savaşa hazırlanıyorlardı ve ana karakterlerimiz duygularının farkına varıp buna alışmaya çalışıyordu kitap başlarda sakin ilerlerken sonlara doğru en sevdiğim karakterlerden birinin ölümüyle beni bayağı bi üzdü bence gereksiz bi ölümdü boş yere favori karakterimi harcadı yazar buda okuma hevesimi biraz kırdı fakat kitabın çarpıcı bir olayla son bulmasının beni bir an önce 3. Kitabı okumaya ittiğini söyleyebilirim.
Birinci kitabı okuduktan sonra ikinci kitaba büyük bir heyecanla başladım. Beklediğim üzere artık olaylar çok daha nefes kesiciydi. Vhalla'nın gücüne eskisinden fazla alışkın olması ve onu keşfetmek istemesi karakterindeki büyük bir gelişim oldu. Bu kitapta
Aldrik'in konumudan gelen sorumluluklarının altında yıllardır ezilen duygusal tarafına şahit olmak, onunla empati kurmak hüzünlüydü. Tüm yaşadıklarını ve hissettiklerini okuduktan sonra ona daha da bağlandım. Birinci kitapta tam tadına varamadığım arkadaşlık ilişkilerini bu kitapta dolu dolu okumayı çok sevdim. Larel, Fritz, Craig ve Daniel hepsi de okumaktan keyif aldığım ve sanki aralarındaymışım gibi sıcacık hissettiren karakterlerdi. Özellikle Daniel karakteri seride en sevdiğim karakter oldu. Seriye yeni katılan Elecia karakterinin malesef ki sevilcek bir tarafını bulamadım. Baldrik için hala net bir düşüncem yok, kendisini ne seviyorum ne de sevmiyorum. Üçüncü kitabı merak etmemi sağlayan ve seriyi kalbimde daha özel kılan bir devam kitabıydı. Beğenerek okudum<3