Ateşten Gömlek
- Halide Edip, Kurtuluş mücadelesini okunan öykü içerisine muhteşem şekilde harmanlanmış. Kitabın ilk 60-70 sayfası çok ilgi çekici olmasada, özellikle cepheyle ilgili anlatılan kısım ve bunu bir aşk ve savaş teması üzerinden işlemesi, sayfaları ardı ardına rüzgar gibi çevirmenize neden olacak. Bitirdiğinizde şaşıracaksınız. "Nasil yani!", diyeceksiniz. Eğer Can Yayınlarının kitabını okuduysanız, son kısımdaki Selim İleri'nin açıklama yazısı, şaşkınlığınızı mantığa bürümenizde yardımcı olacak.
Kitapla ilgili dikkat çekmek istediğim bir nokta, okuduğum yayında, kitabın yazıldığı döneme sadık kalındığından birçok eski dil sözcük aynen kullanılmış. Bu da okunan metine odaklanmanızı biraz zorlaştırıyor.Her ne kadar kitabın arka kısmında sözlük ilave edilmiş olsa da.. - Duygusal tip, duyguları kendisine ateşten gömlek olduktan sonra bunların elinden yakasını kurtarabilir ancak. Yoksa birtakım kanıtlara başvurarak böyle bir kişiyi içine gömüldüğü duygulardan çekip çıkarmanın yolu yoktur.
- "Sonra kafamda bir bıçak hayatımı ören bu altın telleri belki kesecek."
- Ben, ben bütün hayatta kanlara, ıstıraplara, başkalarının aşkına bakmaktan başka ne işe yarar bir adamım? Kendi aşkımı, kendi yaramı sade kendi gözlerim gördü.
Sayfa 95 - İnsanları en korkak, en mazbut itiyat esaretlerine, ocaklara, köşelere bağlayan kadın gözleri bazen ta cehenneme götürüyor.Sayfa 58
- "İngilizler aflarını talep edenlere versinler Mösyö, affı zalimler değil mazlumlar verir. Çanakkale'de dövüşürken ne asi, ne esirdik. Namuslu bir millet gibi dövüştük, öldük, öldürdük. Ne zamandan beri ve hangi milletle harp edilir de mağlûp olduğu zaman ona katil denir?"
2.452 okunma
21 okunma