Döndüm arkamı sana, sen sırtımdan vurmayı seversin.
Yüzüm ağır gelmesin...
Atilla ilhan
Yerden yere vurmak, Yardan yâre tutulmak değildi aşk, Yer yerinden oynasada, Yâr’i yürekteki yerinden oynatmamaktı Aşk...
Atilla İLHAN
Hayatımda ilk defa içinde Atilla İlhan olmayan bir sonbahara baktım. Tek bir rüzgarı ya da tek bir sarı yaprağı tanımıyordum. Sonbahar da benim küçük kalbimden ve yalnızlığımdan habersizdi. Bizi birbirimize anlatan şair gitmişti çünkü.
Sayfa 67Kitabı okudu
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam sanki çocuktular
bıraksam korkudan gözleri sislenir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
hayır sanmayın ki beni unuttular
hâlâ arasıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir şarkı belki bir şiir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kimbilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
atilla ilhan
Bazıları şiir sevmez, çünkü onların yaraları yoktur.
Yaraladıkları vardır.
Atilla İlhan
Ben aşk nedir bilmem, eski kafalıyım. Bir seni bilirim, bir de adın geçince sıkışan kalbimi.
Atilla İlhan