Çok güzel.
Nazım Hikmet'i Mayakovski'nin bir izleyicisi olarak (üstü kapalı biçimde) sergileyen Atilla İlhan'dır. Hemen belirtmeliyim ki kendisi iyi şiirleri de olan bir şairimizdir ve şiirimizde bir yeri elbette vardır. Duvar adlı kitabının arkasında Nazım Hikmet'in bu kitap hakkında övgülü sözleri yer alıyor. Yani bir yandan Nazım'ı açık düşürmeye çalış, bir yandan da onun gölgesine sığın. Olur mu, oluyor! Atilla İlhan'ı bir örnek olsun diye verdim. Yeni bir örnek de onun için. Yoksa ortalık, "Ben Nazım'dan büyüğüm" diyenlerden geçilmiyor.
Sayfa 19
yeni cümleye büyük harfle başlamak üzerine
arkadaşlar, türk yazım kurallarına göre noktadan sonra yeni cümleye büyük harfle başlanması gerektiğini elbette biliyorum ama bilerek ve isteyerek büyük harf kullanmıyorum çünkü bunu (özel isimler dışında) gereksiz ve anlamsız görüyorum. eğer okuduysanız bilirsiniz, Murathan Mungan, Atilla İlhan gibi yazarlar da kitaplarında yeni cümlelere küçük harfle devam eder. hatta bu konu hakkında yazılmış kısa bir yazı da ekleyeyim ki ne demek istediğimi belki anlarsınız:
"imlâmızdaki büyük harf hastalığı; yazmayı, okumayı ve anlamayı, düşünmeyi kolaylaştırmamakta, bilâkis zorlaştırmaktadır.. yazı akmalıdır.. aynı büyüklükte devam etmekte olan harfler arasına ikide birde iri harfler sokuşturma merakı yahut mecburiyeti; hem dikkati dağıtmakta, hem daha fazla enerji sarfedilmesine sebebolmaktadır.. ayrıca başlıkların, spotların, alt başlıkların armonisini, simetrisini, âhengini bozmaktadır.. kısa veya uzun satırların başındaki kazma dişi gibi iri harfler gözleri de rahatsız etmektedir.. kelimelerin hepsi aynı hizada olduğu halde, yalnız büyük harfler hizanın dışına çıkıyor."
EDİRNE MEBUSU ŞEREF BEY’E
Şeref Bey,
Şimdiye kadar Millet Meclisinde sesinizin çıktığını hiç işitmemiştik. Halbuki 21-kânunusani-1934 tarihli Hâkimiyeti Milliye de, bana dair yazdığınız yazıda eski bir müverrih gibi konuşuyorsunuz. Tarihten salâhiyetle dem vurmanın moda olduğu şu zamanda, sizin de hiç bir ilmî salâhiyetiniz olmadan bu mevzua
