(DİKKAT:SPOİLER TEHLİKESİ!!!!)
Kitabın adından da anlaşılacağı üzere karakterimizin adı Timon ve mekanımız Atina.
Önemli bilgileri verdiğime göre incelemeye geçersek ben Timon'un bazı eleştiricilerin düşündüğü gibi Shakespeare'ın özel hayatındaki duygularının bir yansıması olduğunu düşünmüyorum(eleştirmenleri okumadım, sadece kitabın önsözünü üşenmeyip okudum(bu benim için önemli bir hareket)
Timon etrafına iyilik saçan, o para mı bereket tanrısı mı ne(normalde bakardım ama kopya çekmiş gibi olmasın, unuttum işte adını, okuyacak olursanız görürsünüz zaten) onu kahyası yapacak kadar cömertçe altın saçan birisi değil. Timon sadece bir uçtan ötekine sıçrayan, çenesinde sakalı(sakalı var mıydı bilmiyorum ama ihtiyardı,neyse güzel laf uydurabilmek için söyledim zaten)içinde istediği olmayınca yerlerde tepinerek,bağırarak ağlayan, çok afedersiniz insanda ağzının ortasına yapıştırma isteği uyandıran, 5 yaşında minik bir çocuk saklayan bir ihitiyarcıktı(yanlış anlamayın,şiddete karşıyım ama tarif ettiğim şekilde ağlayan çocuklara da karşıyım)
Timon ilk başta insanlara altın ve ziyafet dağıttı, hayal kırıklığına uğradığında ise hakaret ve beddua.
Timonun hediyeleri ve hakaretleri aslında birbirinden farksız, altını da hakeden, dalkavuk farketmeksizin ortalığa saçtı, hakareti de suçlu, masum ayırmadan saçtı savurdu...
William Shakespeare 'nin okuduğum en iyi tiyatro eserleri arasında yerini aldı.