Tarih, önce bir gerçektir. Sonra da bir terbiye vasıtasıdır.
Sayfa 73Kitabı okuyor
"Vur şanlı silahınla, gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!"
Sayfa 244 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
Geri Gelen Mektup...
"Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin diye bu gönül zorla tutuştu..."
Sayfa 244 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
"Gönlündeki kasırganın geçmesini bekliyordu ama geçeceğine dair hiçbir belirti gözükmüyordu."
Sayfa 243 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
İnsanlar, babalarıyla analarının dağ gibi ümitleriyle dünyaya geldikten sonra denizler gibi ümitsizlikler içinde boğularak kaybolup gidiyorlardı.
Sayfa 234
" Izdırap çekiyorum; sende beni seviyor musun? "
Sayfa 292
Düşmek bir şey değildir. Kalkamamak, düşkün kalmak korkunçtur.
Sayfa 272
İsrafil söze başladı:
- Benim vazifem kıyamet günü olacaktır. O güne kadar buyruk beklemeye mecburum. Selim Pusat'ın gönlünün içindeki feryatlar o kadar acı ve gürültülü idi ki insanlar duysa hep ölür, benim sûrumu öttürmeme lüzum kalmazdı.
Sayfa 252
İnsanlar okunmamış birer kitaptır.
En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakmalı. Biraz derince olanların ise, iyice okunduktan sonra üzerinde az veya çok düşünmek lazım.
Sevginin niçin olmaz ki efendim... Düşünsem belki makul bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakiki sebep olmaz. Çünkü biz once severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız.
Sayfa 56
Edebiyat, hakikatların hayalle süslenmesidir.
Sayfa 19
Susmanın bazen çok güzel sözlerden bile üstün olduğunu hiç şüphesiz bu kapıcı bilmiyordu. Onun için mutlaka bir şey söylemesi lazımdı..
Sayfa 29
Çünkü herkes her hadiseyi yalnız kendi görüş noktasından seyrediyor.
Sayfa 96
Millî ülküye bağlılık için yurt ve tarih sevgisinin gönüllerde yaşaması lazımdır.
Sayfa 68Kitabı okuyor
“Hangi kahramanlar gecesi? Kahramanlar öldüler. Bu gece dalkavuklar gecesidir. Bu şölene konmak için sabaha kadar yaşasın diye bağırdık. Tabii siz de içerde şebek gibi takla attınız. Yaşasın kıral!..”
