İyi anların da kötü anlarında bir sonu vardır evlatlarım. Tek Türk olarak bulunduğum bambaşka bir atmosferde, bambaşka deneyimlerle, bambaşka kişilerle beraberliğin ve tanışıklığın sonuna geldik. Anlıyorum ki kalmak değil, gitmek iyi geliyor bana. Anlıyorum ki engeller değil teşvikler iyi geliyor bana, anlıyorum ki durağanlar değil faaller iyi geliyor bana.
Herkes bir bir ayrılıyor memleketine, memleket olgusu garip bir şey; şu an Koreye gidiyor olabilirdim, İtalya'ya, Almanya'ya, İngiltere'ye, İran'a, Filistin'e...
Seçemediğimiz şeyler yüzünden birbirimizi kırmayalım...
"...insan inzivaya çekilmek için kendi içinden, kendi ruhundan daha huzurlu, daha sakin hiçbir yer bulamaz, özellikle de kendinde inzivaya çekildiğinde ona huzur verecek şeylere sahipse. Huzur dediğim zarif bir düzendir aslında."
Kendime Düşünceler
Marcus Aurelius*
Kibrin, zorbalığın ve zorlaştırıcı unsurların batsın ÜAK, her hakkı almak için senelerce mahkeme kararı mı beklemeliyiz!
Bu hususu idrak etmek sizin işiniz esasen, çok zor da değildi.