Akış
Ara
Mesajlar
3
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Mahmut Fanya Genç
@avantipopolo
342 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
yalnızdım ve yüzlerinde kendimden bir şeyler bulacağım insanlar görmek istiyordum.
Sayfa 16Kitabı okudu
Genç Yazarlara
Siz genç yazarların ihtiyacı olan, hayatın kendisinden, yeryüzünün güzelliği ve düşkünlüğünden başka bir şey değildir; bu, babamın tarlası ve annemin duyulmamış dayanıklığıdır, ruhunuzun mücadelesidir, bu mücadeleye sizi kendi açlığınız ve kendi düşkünlüğünüz itmelidir; bu, bir Verlaine'e ve Baudelaire'e "ilahi
Öyle kuvvetler var ki böyle bir çocukta böyle bir anne bile sırtını yere getiremez.
Sayfa 47Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
piyanoyu öperdim, dudaklarım soğusun diye.
Sayfa 41Kitabı okudu
Böyle bir anneden sonra bana düşen tek bir şey vardı: Şair olmak. Onun bana verdiği, beni boğabilecek ya da insan eliyle konan bütün kanunları çiğneyecek bir mücrim haline getirebilecek bu armağanı tüketmek için şair olmak.
Sayfa 18Kitabı okudu
Hayır, doğru değil, her şey külrengi değildir. Bununla birlikte, ışıklı anılar çok enderdi, bir ya da iki, gerisi pis, nemli kaldırım taşı, gece. Annemin görüntüsü de zihnimi kurcalıyordu. Ufak tefek, kır saçlı, giysisi külrengi, yüzü külrengi; "bir yerlere varmam" konusundaki saplantısı. Bir yere varır mı insan? Ve ardından çalıştığım yer, imza kağıtları, arkadaşımla yaptığımız siyasi tartışmalar, çekişmeler; iş çıkışı, külrengi aperatif saatinde barışırdık. Sonra, bir sürü gölgeli, karanlık pasajlar, çünkü görüntüleri silecek kadar içerdim. Şurada burada, karanlıkların perdeleri arasından görünen bir aydınlık, bir yarı aydınlık. Ayrıca devrimler, iç savaşlar, yediğim yumruk vardı. Epey şey olmuştu çevremde. Bensiz. Ama yine de ilgimi çekiyordu hepsi. Cesetler görmüştüm. Devrimci yürüyüşler, öfkeli insanlar görmüştüm. Sonradan tanınmayacak kadar değişen sokaktaki konu komşunun başına toplandığı, kaldırımda yatan genç ölü.
Sayfa 106Kitabı okudu
böyle habire kendi kendime evrenin ne olduğunu, bu evrendeki yerimi, yeryüzüne ne yapmaya geldiğimi, yapılacak bir şey bulunup bulunmadığını sorarak yaşamayı anormal saymanın garip olduğunu düşündüm. Banaysa, tam tersine, insanların bunu hiç düşünmemeleri, kendilerini bir çeşit bilinçsizlik içinde yaşamaya bırakmaları anormal görünüyordu. Belki de bütün öteki insanların, günün birinde her şeyin açığa çıkacağına dile getirilmeyen, akıl dışı bir güvenleri var.
Sayfa 60Kitabı okudu
Ve birden, her yakama yapışışındaki gibi, hiç beklenmedik bir anda, ansızın, öleceğim düşüncesi.
Sayfa 41Kitabı okudu
Jacques okuyup kendini yetiştiriyordu. Romanlar ve ideolojik kitaplar okuyordu. Devrimci bir partiye yazılmıştı. Akşamları belli bir öğreti konusunda kendini yetiştiriyor, herhalde uyurken bu bilgileri özümsüyor ve ertesi sabah, hışımla topluma saldırıyordu.
Sayfa 14Kitabı okudu
Beyaz mutfaktaki ahşap sandalyede oturur, üzerinde emanetmiş gibi duran elbisesini düzeltir, ayaklarını mokasenlerinden çıkarmaya çalışır, ona dikilmiş bakışlarımıza hamile kalmış bir bakirenin uysal alçakgönüllüğüyle katlanırken mutluluğunun aşikar olduğunu hatırlıyorum.
Sayfa 47Kitabı okudu
bu tatsız sanatsal akşam yemeğine gideceğime, Gogol'ümü ya da Pascal'imi ya da Montaigne'imi okusaydım, diye düşündüm ve koşarken
Sayfa 151Kitabı okudu
Bu her yanda insanın gözünü oyan mükemmeliyet itici olmaktan başka bir şey değil, diye düşündüm, tıpkı her şeyin yerli yerinde olduğu diye anılan tüm evler gibi, hiçbir şeyin ama hiçbir şeyin düzensiz olmadığı ve olmasına izin verilmeyeceği evlerin iğrençliği gibi. Bu evler midemizi bulandırır ve onlarda kendimizi asla rahat hissetmeyiz, diye düşündüm
Sayfa 116Kitabı okudu
Derin bir nefes aldım ve müzik odasındaki insanların duymak zorunda kaldıkları bir biçimde kendime şunları söyledim; sen edimsel olmayan, yalnız tasarlanmış bir yaşam yaşadın, yalnız tasarlanmış bir varlıksın, gerçek değilsin, seninle ilgili her şey ve sen olan her şey, her zaman tasarlanmış, edimsel ve gerçek olmayan bir varoluştu.
Sayfa 51Kitabı okudu
Viyana korkunç bir deha yok etme makinesidir, diye düşündüm berjer koltukta, iğrenç bir deha enkaz kurumudur.
Sayfa 48Kitabı okudu
Okullarda hep eski kokuş muş konulara çalışılır ve öğrenen, eğitim alan kişinin düşüncesini ve ruhunu ısrarla mahveder, biz okullarda artık umutsuzluklarından kurtulamayan umutsuz insanlara dönüştürülürüz, diye yazmış Roithamer, okula, bu okulda tarihte mahvedilmek, yok edilmek için gireriz, diye yazmış Roithamer, matematik bizi mahveder, okulun çirkinliği bizi mahveder, diye yazmış Roithamer. Okuldan çıkıp sıyrılarak rahata kavuşamayız, hangi okul olursa olsun onu terk ettiğimizde, biz okulla özdeşleştirilmişizdir, yani biz mahvedilmişizdir, diye yazmış Roithamer. Biz bir okula sadece mahvedilmek için gireriz, okullar devasa mahvetme kurumlarıdır, orada yardım arayanlar mahvedilir, ama devlet iyi nedenlerden ötürü okullara destek verir, diye yazmış Roithamer, okulu terk ettiğimizde ölüm sürecimiz daha da ilerlemiştir, başka bir şey değil. Yardıma muhtaç olanlar çılgınlar gibi okula girerler ve oradan mahvolmuşlar olarak gene dışarı çıkarlar, buna kimse karşı gelmez, diye yazmış Roithamer. Genç insanlar, sağlıklı karakterler yardım arayışıyla okullara girerler, mahvolarak çıkarlar, sakat kalmış halde, yaşam boyu zayıf düşmüş halde, diye yazmış Roithamer. Daha ilkokullarda genç insan mahvedilir, diye yazmış Roithamer, hele daha yüksek ve yüksek ve en yüksek okullarda da. İnsanı bozma kurumları, diye yazmış Roithamer.
Sayfa 240Kitabı okudu
