Açlık oyunları serisini bu kitabı okuyarak tamamladım. Serinin ilk üç kitabı Katniss Everdeen özelindeyken dördüncü kitap bize Coriolanus Snow'un gençliğini anlatıyordu. Ben şahsen Kuşların ve Yılanların Şarkısı kitabından, ilk üç kitapta olduğu kadar keyif alamadım.
Coriolanus Snow deyimi yerindeyse küçük bir deccalden daha fazlası olamadı gözümde. Duygusal bağ kuramadığım gibi düşünme tarzı ve ahlaki değerlerinin kıtlığı beni rahatsız etti. Bir şeyin iyi ve kötü olması sadece bizim fayda-zarar maksimizasyonumuza bağlı olmamalı asıl bu şekilde ilkesiz yaşamak kaosa sürükler. Sürekli canının istediği gibi davranıp başka seçeneğinin olmadığına kendini ikna eden Coriolanus Snow tam da Panem'e yakışacak bir Başkanmış gerçekten.
İlk üç kitaptan bağımsız olarak okunabilir çünkü çok fazla bağlantı var diyemeyiz ama yine de önceki kitaplara dair detaylar içeriyor ve böylece bazı taşlar da yerine oturuyor.
Keyifli okumalar.