"Önce deniz var çünkü. İçinde orfinozu yüzünde balıkçıyı taşıyan. Sayısız parmaklı olduğu için, orfinozu da, balıkçıyı da, istediği yere sürükleyen, balıkla balıkçıyı ayrı ayrı eden, kimi zaman birine, kimi zaman öbürüne yüz verir gözüken."
Her şey bitip tükendikten sonra her şeyin yeniden başlayabileceğine, biten bir yılın ardından yeni bir yıl geldiği gibi o uçmağa dönülebileceğine inanmak güç artık. Bir daha,bir daha ölüp, bir daha bir daha dirilebileceğine inanamıyor insan.
"Seninle her yere giderim," diyordu balıkçı. "Ama hazır değilsem bir şeye, seninle bile gitsem, neye yarar?" Ne ki, kendi gönlü bile kanmıyordu, balığa bu söylediklerine.