UZAY UYSAL BİR KÖPEK GİBİ
Uzay uysal bir köpek gibi uzanmış yatıyor
Okşamak duygusu uyandıran
Elinde sopasıyla zaman
Onu durmaksızın dürtüklüyor
Başı bacaklarının arasında
Bıraksalar sonsuzca uyuyacak
Elinde sopasıyla ancak
Zaman huzurunu kaçırmasa
İnsan yaşamında aşk da bunun gibi
Dürtükler bir süre, uyutmaz seni
Sonsuzca uyumak isterken sen
Bir mutluluk mu bu, avuntu mudur
Gerçek midir yoksa kuruntu mudur
Sonsuz yok oluşa doğru yol alırken
En uç durumu düşün: sen ile ben, hiç 'birarada' olmadan da ' birlikte' olabiliriz ( biraz önce bunun üzerinde durdum:) ---ben, tek başıma birşey yaparken seni düşünerek yapıyorsam, yaptığımı; sen de, tek başına birşey yaparken beni düşünerek yapıyorsan, yaptığını, birlikteyizdir.
Bu bir avuntu mu?
İnsan sevdiği ile beraberdir. Hadis-i Şerif
Sayfa 150
Binbaşı atı sürdü. Bu kez dört nal, uçuyoruz. En rahatı dört nal. Çünkü dört nalda, benim gibi acemi binici çalkalanmıyor. İhtiyat bölüğünün önüne gelince, Binbaşı birden atını yine durdurdu. Ben yine uçtum ki, bu seferki uçuş, Hazret-i İsa uçuşu... Allah'ını seven beni tutmasın. Ben uça uça, doğruca... Nereye biliyor musunuz? Önümde, at üstünde duran Binbaşı'nın sırtına... Yeryüzünde bir insan için bundan büyük bir terslik olamaz. şimdi, Binbaşı'nın atı üstünde iki kişiydik: Binbaşı ve habercisi... Belalar içinde, yine de insanoğlu bir avuntu bulabilmeli. Binbaşı'nın arkasına düştüm, ya önüne düşseydim... Binbaşı başım çevirip:
- O ne? diye bağırdı.
Kendimi yere attım.
- Efendim... diye başlayıp bi şeyler kekeledim. İyi ki Binbaşı üstelemedi.
Kendi atıma sıçradım.
Nesin yayınlarıKitabı okudu
Dışarıdan baktığımızda "düzlüğün ortasındaki ur" dediğimizin içeriden bakıldığı zaman aşılmazlık umudunu taşıması, umutların en ağırını taşıması, içeridekilerin gözünde koruyuculuğu, denetilir bir kapalılıkla bir arada götürmesi, bir avuntu mu gerçekte?
İnsana avuntu vermeyen bir şey düşünmek mümkün mü? Daha doğrusu, avuntudan nasibini almamış, avuntu içermeyen bir şey? Bilmenin bizzat kendisinin avuntu olması, bir çıkar yol olabilirdi.
Gene de, her şeye karşın, öyle bitkin, hasta, sıska bir kadın gördüm mü sanki böğrüme bir bıçak saplanıyor, yüreğim içimde eriyor.
Yaşam nasıl da acıklı.. Bununla birlikte, insan melankoliye kaptırmamalı kendini, başka yerlerde avuntu aramalı, en iyisi çalışmalı, çalışmalı... Kimi kez, bana azıcık huzur veren bir inanç var: “Felaketler benim başımdan da eksik olmayacak!”
Sayfa 121Kitabı okudu
Avuntu vermeyen bir şey düşünmek mümkün mü?
Altıkırkbeş yayınlarıKitabı okudu
Belalar içinde yine de insanoğlu bir avuntu bulabilmeli.
