ESİR
Kalbimdeki duygularımın katili
Fark et artık ruhumu benliğimi
Bin parça, paramparça da olsa
Geri ver sana verdiğim canımı
Beni dinlemek istemiyorsan
Beni anlamak istemiyorsan
Böyle yapmaya devam edeceksen
Geri ver sana verdiğim canımı
Her şey bitti desem de
Gitmeye yeltensemde
Olanlara rağmen hâla seviyorsam
Geri ver sana verdiğim canımı
SANCILI RUHUM
Kimse hissetmeden yavaşça kayboluyorum
Ellerimden kayıyor sancılı ruhum
Gülün içinde hapsolmuş duruyorum
Dört bir yanım sarılı boğuluyorum
Son bir çare nefes alıyorum
Göğsümdeki zincire düğümleniyorum
Siyah gülün dikeni battıkça dağılıyorum
Kalbim çığlık çığlığa duyulmuyorum
Kaçamıyorum, çıkamıyorum
Gidemiyorum, yapamıyorum
Daha da boğuluyor
Sancılı ruhum
Bazen insanlar bazı şeyleri anlamak istemezler, bu herhangi bir durum dahi olabilir.
Bazen empati kurmak istemezler, kendilerince haklılardır belki ama karşısındaki kişinin durumunu hesaba katamazlar.
Acaba o da isteyerek mi böyle yapıyor? O da böyle yapmak ister miydi? ... gibi soruları sormazlar bazen. Biz de insanız sonuçta. Üzülmesinler diye diye kendimizi harap ediyoruz, kendimizi yıpratıyoruz. Aslinda biz " ne oluyorsa olsun, nasıl düşünmek istiyorsa düşünsün " desek her şey hallolacak. İnsanlar bizi anlamadığıyla kalacaklar. Kendince haklılar değil mi?
Ben artık insanlara kendimi anlatmaya çabalamaktan yoruldum, kim ne anlamak isterse onu anlasın. Anlamak istemeyene bin defa da anlatsan anlamaz.
Anlamıyorsun...
Reader Follow Recommendations
KALP
İnsan neye inanmak isterse ona inanır
Belki akıldakiler kaybolur zamanla
Ama kalbe kazınmışsa bir isim
Kaybolmaz
Akıl geçicidir, bir hastalığa bakar
Kaybolur
Diyeceksin bana kalp hastalanmaz mı
Evet hastalanır
Ama sonu ölümle biter
Ölünce bedende en son çürüyen organ
Kalptir
Yine en sona sakladığımla gideceğim
Ki ruhlar arkadaştı hani
Bakarsın ölümsüzlük devam eder
GÖZYAŞI
Yorulup duruyordum düşünerek
Bıkmıştım, usanmıştım hayattan
Tam vazgeçecektim ki kendimden
Sen çıkageldin karşıma
Sen benim simsiyah hayatıma
Toz pembe renk kattın
Ruhuma işledin tüm renkleri
Hislerime narince dokudun ilmeği
Vazgeçtim kendimden vazgeçmekten
Hislerime yenildim zamanla
Şu gözlerimdeki bir damla gözyaşım Mutluluktan aktı yanaklarıma
Canımın içii
Sen hangi şiirden kaçıp geldin?
Yüreğimin ta orta yerine yerleştin.
Ordan kaçıp bana gelen şiir
Hiçbir zaman dilimden düşmeyecek
Çünkü sen
Benim şiirimsin.