Annelik, hiç bitmeyen bir vicdan azabıymış. Yapabildiklerim, yapamadıklarım, yapabileceklerim, yapamayacaklarım arasında gidip gelirken çektiğim hiç bitmeyen bir vicdan azabı hem de.
"İçimizden geçen düşünceler dışarıdan görünüyor mu ki? İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir, ama hiç bir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla ; gelip geçenler yalnızca bacadan çıkan dumanı görürler ve yollarına devam ederler."