°Garbın cebin-i zalimi, affetmedim asla seni,
Türküm ve düşmanım sana kalsam da bir kişi.°
Sayfa 159Kitabı okuyor
Kalbimiz ;
Allah'ın (c.c) her birimize lütfettiği ve onunla gerçeğin farkına vardığımız, onun hitabını anladığımız organımız. O'nun yaratmasına, gücüne, kudretine aklederek tanık olduğumuz, müşahede ettiğimiz gözümüz.
Biz kalbi fonksiyonlarımızdan uzaklaştıkça iman etmemeye, gerçeği görmemeye, akletmemeye ve tıpkı hayvanlar gibi olmaya doğru yol alıyoruz.
.. Çünkü kalpteki lekeler çoğaldıkça kalbin zifiri karanlık bir ortama dönüşüp fonksiyonunu yitirmesine ve mühürlenmesine uzanan bir süreç yaşanır.
Biz bir manayı anlayamıyorsak "Nereden bileyim ki doğru mu yanlış mı" deyip cevabı başka yerde aramak, ön yargılara girerek kendimizi bilgiye kapatmak veya akletmediğimiz halde kendimize zorla kabul ettirmeye çalışmak yerine şu gerçeği farketmemiz gerekiyor :
Akletmeyi ıskalıyor olabiliriz.
...en tehlikeli insan, susan insandır.
Yeni bir idare, yeni bir ordu kurulacaktır!
Tam da paşa'nın söyleyeceği bir söz.
Ben bu çöl kıyısında bir sürgün, bir kenara itilmiş adam değilim. Ben bu çevremdekiler gibi kaderine boyun eğmiş bir adam, bir gölge olamam. Benim yaşayan bir içim, şekillere, merasimlere sığmaz bir varlığım, düşüncelerim, fikirlerim var. Ben yolumun daha başındayım. Aşılacak nice mesafelerim, ihtiraslarım ve sınır kabul etmez bir geleceğim var.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Ama ön sırada ve ön sıranın tam ortasında biri var. Bir başka türlü insan. Belli ki kendisinin, biraz da yabancı sayılması lazım gelen bu çevrede ve bir paşanın da bulunduğu bu grup içinde, yerini kendisi seçmiştir. Oraya bütün bu insanların hazin uyuşukluğuna isyan eder gibi dik, canlı, kendinden emin, başı yukarıda oturmuştur. Bu grubun ortasında sanki kendi başına imiş, etrafında kimse yokmuş gibidir. Belli ki bu çevrenin ölü resmiyetinden bıkkındır.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Ama biz hayat yolculuğumuzda biraz da artık geride kalan çocukluk rüyalarımızı değil, çağımızın önümüze serdiği serüveni yaşarız…