İnsanı, içine akan yaranın kanı öldürüyor. Dışarı akan o kanı gören varsa anlıyor halinden. Aglıyorsan , inliyorsan şanslısın demek ki, elinden tutan, yarana derman olan mutlaka bir yerden çıkıyor karşına. Unutuldum sandıgında bile asla unutmuyor seni bu dünyaya yollayan. Bir parçanı alıyorsa iki parça veriyor sonunda. Her ilaç bir parça zehirden oluşuyor. Bu yüzden içindeki acının dışarı çıkanı bir başkası için derman oluyor.
İran'da kör birine kör demek ayıp karşılandığından dolayı kalbi ile görüyor anlamında "ruşendil" yani, "kalbi aydın-kalbi parlak" deniliyormuş.
Hassasiyet ve incelik yeryüzünün neresinde olursa olsun örnek alınmaya değerdir.
