Bugün adını birçok kez duyduğum bir kitabı daha bitirdim.
Fakat kendimi bir türlü bitirmiş olarak göremiyorum. Her kitap son sayfasını çevirdiğimizde bir tat bırakır geride fakat bu kez birden çok tat hissettim damağımda. Kendimi masal dinleyen bir çocuk gibi hissettim en önemlisi... Sıcacık sobadan gelen çıtırtıları duyarken dışarda yağan karı
Dostoyevski' ye Dosto denmesi sizi bilmem ama bana çok itici geliyor. Bir felsefeyi anlatacağım diye cilt cilt roman yazmış bir yazara, bir dahiye sen tut inceleme yapacağım diye asker arkadaşından bahseder gibi bahset. Hadi oradan !
Herkes bu bilince ulaşsa keşke; ecel saatinin tiktakları başucunda duyulmadan ya da apansız geri dönüşü olmayan bir hastalığın pençesinde kıvranmadan önce. Şu bilince otuzlu yaşlara varmadan önce ulaşanlar bana göre yüksek entelektüel kapasiteye sahiptirler ve bana sorarsanız genele bakınca oran, binde bir bile değil...