Madak.
Ardımda kırık bir ayna
Üvey anneleri hayatımın.
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu...
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı.
Hüzün neydi sanki o zaman
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma.
Ölüm neydi sanki o zaman
Bir önseziden başka.
Evden kaçabilirsin çocuk,
Ama kaderden asla!
Sayfa 5
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse
RİNAT
Düşmana karşı ya cepheden bir saldırı başlatırsınız ya da dolambaçlı yoldan arkasına sarkarsınız. Savunma Bakanlığının Özel istihbarat Alayının binalarının bulunduğu yer elbette benim gibi sivillerin içinde gezip dolaşabilecekleri bir yer değil. Ne var ki kimi zaman bunun yapılması gerekiyor. Beni buraya alayın subaylarından biri, Rinat
"
"Neden korktum ki rüyamda da uyandım böyle? Elinde ayna tutan bir çocuk değil miydi karşıma çıkan?
'Ey Zerdüşt,' -dedi çocuk bana, - ' kendine bak aynada!'
Aynaya baktığımda bir çığlık kopardım, yüreğim sarsılmıştı: çünkü kendimi değil, bir şeytanın iğrenç ve alaycı suratını görmüştüm orada.
"Neden korktum ki rüyamda da uyandım böyle? Elinde ayna tutan bir çocuk değil miydi karşıma çıkan?"
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu