“Bana öyle geliyor ki,” diye devam etti Martin, “Geçmişte de aynen şimdi olduğum gibi biriyken, sınıfımın dışındaki insanların hiçbiri beni umursamadı. Kitaplarımın hepsi yazıldığında, müsveddeleri okuyan kimse yazdıklarımı umursamadı. Hatta aslına bakarsan, yazdığım şeylerden ötürü beni daha da az umursadılar. Yazdığım o şeylerle en hafif tabirle zararlı, onur kırıcı bir suç işlemiştim sanki. Herkes, ‘Bir iş bul,’ diyordu.”.