Annemle kardeşimi öptüm ve o zaman üzüldüm işte; ama gideceğim için değil, aramızda o uçurum, o ayrılık her gün vardı zaten. Ne kadar sıcak bir sarılma olsa da aklımda kalan annemin bana sarılması değil, ondan sonra olanlar.
Sayfa 151 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
bir ormanda yol ikiye ayrıldı, ve ben –
ben gittim daha az geçilmişinden,
ve bütün farkı yaratan bu oldu işte
Robert Frost
Âşığın kendisi mâşuğun hüsnüne mâşuktan daha yakındır; zira mâşuk kendi hüsn ve cemâlinden onun vasıtasıyla beslenir. Şüphesiz âşık, mâşuğa, onun kendisine yakınlığından daha yakındır. İşte bu yüzden, mâşuğu, mâşuğun kendi gözünden bile kıskanır. Bu konuda şöyle söylenmiştir:
Rabbim, al İskender' in canından öcümü
Ki o bir ayna yaptı; Sen kendini seyrediyorsun onda
Bu mertebe öyle bir yerdir ki burada âşık mâşuktan daha mâşuk olur: Âşığın kendi benliğinden ilgisini kesmesine bağlı olarak şaşılacak durumlar ortaya çıkar. Öyle bir noktaya gelir ki âşık, mâşuğun bizzat kendisi olduğuna inanır. Eğer âşık, tam bir sürükleniş, ayrılık ve isteksizlik içindeyse sanır ki çaresizdir ve mâşuk bizzat kendisidir.
Bir ormanda yol ikiye ayrıldı, ve ben . Ben gittim az geçilmişinden, ve bütün farkı yaratan bu oldu işte.
Sayfa 191 - Robert FrostKitabı okudu
