Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
"Sevdikleriyle arasındaki mesafeyi neyle ölçer insan? Kilometrelerle mi, saatlerle mi, yoksa...
Saba ve Mehtap adındaki ikizlerin yaşadıkları ayrılık sonucunda İran'ın düşünce yapısını, kültürünü, yaşayış tarzını gözler önüne seren bir kitap.
Saba bir yandan kardeşi Mehtap ile yollarının ayrıldığına üzülürken diğer yandan bir kadın olarak İran'da bütün zorluklara, baskılara, özgürlük kısıtlamalarına karşı bir hayat sürmeye çalışmaktadır. Kardeşi Mehtap ise onun özendigi, hasretini çektiği bir batı hayatı yaşamaktadır.
Bu tarz dramatik kitaplar sevdiğimden mi yoksa bir kadın olarak Saba'nın böyle bir toplumda yaşadıklarıyla mücadelesinden mi etkilendim bilmiyorum ama kitabı ikinci okuyuşumdu ve hala ilk defa okumanın verdiği etkideyim. Sürükleyici ve kesinlikle okurken yormayan tarzdan. Anlatış şeklinde birkaç eksiklik olsa bile okurken keyif verecek bir kitap diye düşünüyorum.
Yaseminler Tüter mi, Hâlâ?/ Alev Alatlı
Alev Alatlı'yı ilk defa Kurtlar Vadisi Pusu dizisinin Polat Alemdar karakterinin elinde görmüştüm, sonrasında birkaç videosunu izledim, kendisinin okumuş olduğum ilk kitabıdır. Kitabın baş karakteri Eleni, Sonradan Eleni Naciye olacak. Başından talihsiz olaylar geçer, coğrafyamızda kadının makus
125 syf.
·
Puan vermedi
Tarık Tufan’ı Kafa Dengi programından biliyorum. Orada pek kafa dengi bulmamıştım. Onun için kitaplarını okumayarak bir okur olarak onu zihnimden cezalandırıyordum . (Program eski ama ben 3 yıl önce izledim.) Oysaki bir şey kaybetmez. Bir de nedense göçüp gidenler koleksiyonuna katılmış yazarların kitaplarını okumayı hep daha çok sevmişimdir. Onlar da bir şey kazanmaz.:)
Kitaba gelecek olursak:
*Bu kitap bir Rûh Tufanı’dır.
*Bir yönetmen olsaydım bu kitaptan mükemmel bir film ortaya koyardım. (Daha çok İran filmi gibi.) “İnsan tamamlanmamış bir cümledir.” İran filmleri de öyle.
( Farhadi Kahraman’lık yapıp belki bu fikrimi ç’alabilirdi. :)
*Kitapta kendinizi bulacaksınız. Tarık Tufan’la başlayan serüven Tarık Ağabey ile bitebilir.
*Kitabın ortalarına geldiğinizde kuyuya düşeceksiniz. Umulur ki bir deve kervanı sizi bulur da kurtulmanıza vesile olur.
*Akademik bir inceleme olmayacak bu. Bir inceleme de değil zaten.
Neyse birkaç film önermek istiyorum:
Aşk Üzerine Kısa Bir Film-Krzysztof Kieślowski
Bir Ayrılık- Asgar Ferhadi
Sükût (The Silence)- Mohsen Makhmalbaf
Yeraltı-Zeki Demirkubuz
Kardeşim Hüsrev-Ehsan Biglari
Keyifli okumalar!
kitabın başlarındaki roman tarzını daha çok beğendim yazarın. devamında verdiği kişisel gelişim bilgileri çok yararlı ve sade bir dille işlenilmiş olsa da fazla ve aralıksız olduğundan okuma keyfini düşürüyor bence. en azından bende öyle oldu :) . kitabı atlaya atlaya bitirdim. ayrıca minanın celalden terk edildikten ve ma ile karşılaştıktan sonra hiç celal ile ilgili düşünmemesi, sevdiği biriyle bir ayrılık yaşamasına rağmen hiç önemsememiş gibi yansıtılması mantığa biraz aykırı geldi bana. eğer düşündüyse de bunu okumalıydık çünkü minanın her düşüncesini okuyorduk ve celalle ilgili bir şey okumadığımız için bence bu minanın duygu dünyasını anlamak konusunda okuyucuda bir kopukluk yarattı.
genel yorumum ise kitabın yazılış amacının gayet güzel olduğu ve bilgilerin de keza yararlı olduğu fakat edebi olarak kitaba yeterince yansıtılamadığını düşünüyorum. okuduktan 2 gün sonra unutulacak kişisel gelişim kitapları yerine okunabilecek bir kitap.
keyifli okumalar!
227 syf.
·
Puan vermedi
Kemal Varol'un "Ucunda Ölüm Var" romanı, ayrılık ve ölüm temalarını derinlemesine işleyen, okuru duygusal bir yolculuğa çıkaran etkileyici bir eser. Varol, bu romanında, geleneğin son temsilcisi olan Ağıtçı Kadın'ın hikayesini anlatırken, bir yandan da Anadolu'nun kadim kültürel mirasını ve halk hikayelerini işlemiş.
Ağıtçı Kadın, yarım asırlık sevdasının peşinde, Konya'dan Bursa'ya, İstanbul'dan Erzurum'a, Arkanya'dan Arguvan'a uzanan bir yolculukta, saz aşığı Heves Ali'yi arar. Bu arayış, sadece bir sevgilinin değil, aynı zamanda kaybolmaya yüz tutmuş bir geleneğin, bir kültürün ve bir dönemin de peşinde olmanın hikayesidir. Heves Ali'nin izini sürerken, karşılaştığı her ölüm ve ayrılık hikayesi, Ağıtçı Kadın'ın kendi hikayesine yeni bir iplik ekler. Her şehir, her türkü, her ağıt, Ağıtçı Kadın'ın geçmişine ve kaybettiği sevdasına dair yeni bir kapı aralar.
Varol'un dili, hikayenin melankolisini ve derinliğini yansıtacak şekilde titizlikle seçilmiş. Yazar, ayrılık ve ölümün ağırlığını hissettiren, ama aynı zamanda Anadolu'nun sıcaklığını ve renklerini de barındıran bir üslupla, okuyucuyu adeta zamanın içinde bir yolculuğa çıkarıyor. Karakterlerin derinliği, duygusal yoğunluğu ve Ağıtçı Kadın'ın içsel monologları, okuru hikayenin içine çekerken, aynı zamanda onunla birlikte bu uzun ve meşakkatli yolculuğa çıkma isteği uyandırıyor.
Peki, siz de Ağıtçı Kadın gibi bir sevdanın peşinden, yitip gitmiş anıların izinde, her şeye rağmen yollara düşer miydiniz?
Tatlı bir kitaptı. Başlarda yazarın yazım diline alışmam biraz uzun sürdü farklı geldiği için. Diyaloglar çok güzeldi, çoğu kısımda güldürdü.
Sadece Tiffy ve Leon birbirlerine çok hızlı aşık oldu gibi hissettim, keşke bu daha yavaş ve hissettirilerek olsaydı. Bir bölüm önce arkadaşken bir bölüm sonra aşık oldular bir anda (ki ben bunun aşktan ziyade şehvet olduğunu hissettim.) Takıntılı bir erkek arkadaş vardı, nefret ettirdi kendinden. Aklıma geldikçe sinirlerimi bozan karakterler listesine adını altın harflerle yazdırdı. Ayrıca Leon ve Kay ayrılsın diye yazar özellikle çabalamış gibi hissettim, biraz tuhaf kaçtı onların ayrılık sebepleri.
Kısaca yazın okunabilecek çerezlik bir kitaptı. Önerir miyim? Aman araya kaynatayım bir şeyler derseniz, evet.
