Seviginin, inancın, kardeşliğin, umudun kitabı tam anlamıyla. Türlü zorluklardan, ayrılıklardan, mecburiyetten, pişmanlıklardan doğan ama ne olursa olsun birbirine ait olanın birbirini bulduğu güzel mi güzel hikaye... Çok farklı insanları, çok farklı hayatları bir araya getiren ( belki de bir araya gelmesi gereken kişileri bir araya getirmek için görevlendirilmiş insanlar adına ne derseniz) okurken birçok duyguyu bir arada yaşayacağınız bir kitap. Çölleri aşan, dağları geçen, enginlere sığmayan insanı mest eden okudukça içine çeken bir anlatımla kaleme alınmış. Kan bağını can bağını en derinden hissedeceksiniz...
Selamlar!
Türkçe’ye aşık, aslen İspanya ancak İstanbul’da yaşayan Mario Levi 31 Ocak 2024’te hayatını kaybetti.
Yeni kaybettiğimiz için merak edip okumak istedim.
O kadar güzel bir dili var ki! Nasıl geç kalmışım..
Kitap bir Novella Adalar’da geçen aşklar, hüzünler, ölümler ve ayrılıklardan oluşan bir çok öyküyü bize anlatıyor. İçerisinde pek çok kişinin öyküsü yer alıyor.
Öykünün başında zaten sizi içine çekiyor ve sonuna kadar da o etki sizi bırakmıyor.
Melih Bey ve diğerlerinin hayatını okudukça sizler de kendinizden bir şeyler bulacaksınız.
Bizi kanatlandıran her hikayenin bir başlangıcı olduğu gibi bir de sonu vardır. Ama önemli olan burada uçuşun hakkını vermek.
Herkese merhaba, Hermann Hesse’in Bozkırkurdu isimli eserinden söz etmek istiyorum. Lakin böylesine derinliği olan muhteşem bir eseri tam anlamıyla analiz edip bir şeyler söylemek herkesin harcı olmadığı gibi bunu kendimde de yeterli derecede bulmuyorum. Anladığım kadarıyla birkaç kelam etmek istiyorum. Romanda kurguyu üç farklı anlatıcıdan dinleriz. İlk anlatıcı kiraladığı evin sahibi hanımın yeğeni, ikinci anlatıcı romanın baş karakteri,üçüncü anlatıcı ise bozkırkurdunun incelemesini içeren broşür.
Kitapta “benliğin parçalanması sosyal sınıfların parçalanışı” kadar önemli bir tema olarak işlenir. Bozkırkurdu sınıfsal ayrılıklardan dolayı kendini sosyal sınıflardan ayrı görse de içinde barındırdığı iki kişilik onun düşüncelerinde parçalanmışlığı yaratır.
Okunması zor bir kitap, her ne kadar her okuyucuya hitap etmese de bir şekilde bu eşsiz eseri okumaya çalışın.
Ölümsüz aşklar ayrılıklardan mı doğar?
Belki de annem yanılıyordu, ölümsüz aşklar sadece ayrılıklardan doğmazdı
Seni o kadar çok seviyorum ki...Uğruna yaşayacak kadar. Ben de diye fısıldadı başını ağır ağır sallarken. Sevdim kadın, o kadar çok sevdim ki... Uğruna ölecek kadar.
" Merhaba bugün en sevdiğim kitap serisi olan Ötanazi Okulu'na veda ettim. Son kitaba başlamak benim için çok zor oldu Drew ve Yeşil 'e veda etmek istemiyordum ama başlayınca su gibi akıp gitti. "
"Bu kitap serinin diğer kitaplarına göre Drew ve Yeşil 'in aşkını daha nahif ve hassas bir şekilde işlemiş. Çok duygusaldı. Bu aşkın şarkısı Pera grubuna ait 'Gitme Kal '. " Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum. Kitaplarla kalmanız dileğiyle.
5/5
10/10
Timsal Karabekir; Karabekir, ne şeriatçıdır, ne dinci, ne padişahçı.
İlginç bir kitap, yaşandığı dönemde Cumhuriyet'in kurulmasına önayak olan A Takımının kendi aralarındaki güç mücadelelerini anlatıyor. Askeri kanatta öne çıkan isim Kazım Karabekir Paşa, siyasi kanatta ise Atatürk, İnönü, Fevzi Çakmak Paşa gibi isimler var.
Ayrıca Karabekir Paşa Siyasal İslamcıların söylediği gibi hiçte öyle Muhafazakar bir karakter değil, ailece klasik batı müziği tutkunu, eşi ve kızlarının başı açık, namaz kılmayan, oruç tutmayan, ama dine inanan bir kişi. Yani tam da günümüz Siyasal İslamcı karakterine sahip. Atatürk'le çatışması ise anladığım kadarı ile derin ideolojik ayrılıklardan çok kişisel kırgınlıklara, Karabekir Paşa'nın alınganlığına bağlı.
Elbette Karabekir Paşa ve Atatürk arasında taraf olamam, bu iki kahraman arasında taraf tutanların savlarını da maksatlı ve gereksiz görüyorum.
Her ikisi de Cumhuriyetin kuruluş amacında, devrimlerin fikirsel temelinde hemen hemen aynı noktada duruyor. Fikir ayrılıkları Cumhuriyet Devrimi'nin yöntemi ve siyasi kararlar konusunda çıkıyor. Bunu olduğundan daha derin bir çatlak varmış gibi yansıtmak da art niyetlilik olur.
Karabekir Paşa'nın Atatürk hakkında duygusalca yazılmış ve dedikodu düzeyinde kalan iddialarının da hiç ciddiye alınacak bir yönü yok, bunlar gerçek bile olsa tarihsel süreç içerisinde son derece önemsiz meseleler olarak kalmalı. O gün için, hatta bugün bile Atatürk karşıtlarının ağzına laf vermekten başka bir amaca hizmet etmez bu tür şeyler.
Karabekir'in İstiklal Mahkemesi'ne çıkartılması ise kesinlikle kabul edilebilir bir durum değil. Fakat bazen, devrim kendi evlatlarını bir şekilde yiyebiliyor.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) sevinince toprağa, üzülünce gökyüzüne bakarmış. Yerde tevâzu gökte ferahlık vardır çünkü.
Bu kitapta da umudun hep toprak olduğunu öğrenmekteyiz. Ah Tolgonay teyze… Bundan sonra nasıl devam etsem bilemedim okuduğum her satır çok üzdü için için ağladım. Tolgonay ve Suvankul ile başlıyor ikisinin birbirine olan muazzam sevgisi ve el ele vererek yaptıkları işler. Her şey çok güzel giderken savaş başlıyor ve her şey çok değişiyor. Ateş düştüğü yeri yakıyor, o savaş Tolgonay teyzenin eşini ve üç oğlunu alıyor oğullarından biri evliydi ve eşi perişan oluyor. Tolgonay teyze ile gelini Aliman birbirine tutunarak sürdürüyorlar yaşamlarını acılarını içlerine gömüp hayatta kalma çabasını veriyorlar, onca acı ayrılıklardan sonra yoksulluk hayatta kalma mücadelesi başlıyor. Tolgonay teyze tüm tesellisini toprak anada buluyor ve ona bağladığı umutla ayağı daha sert daha güçlü bir şekilde basıyor yere.
Bir kadın ki hem eş hem ana hem baba.. Hayatın tüm acımasızlıklarına rağmen ayakta güçlükle durup kendini de etrafını da iyileştirir. İçindeki acıları anlatılamaz, yürek dayanmaz ama olsundu çevresi iyi olsun o her şeyin üstesinden gelirdi. Tüm kadınlarımız öyle değil mi geçmişten bugüne genç, yaşlı, bekar, evli, dul hepsi acılarıyla bile ayakta duruyor ve evet acı güçlendirir…
Okumanızı tavsiye ediyorum çok güzel bir kitap gerçekten.
