Nasıl bir yazıydı alnıma yazılan ki, ne yapsam bir türlü değiştiremiyordum! Ne büyük paralar ne şan ne şöhret peşine düşmüştüm. Kendime yaradılışın çizgisinde yeni bir benlik, yeni bir hayat istemiştim sadece.
Aşık olmak istemiştim, bir işim olsun istemiştim.
Her insanın kendisi için arzu edeceği, sıradan, huzurlu bir hayat.
Hepsi buydu! Fazla bir beklentim olmadığı için de başarmıştım bu kadarını.
İşini severek ve iyi yapan, kazandığı parayı güzel, küçük keyifler için harcayan, düzgün bir insan olabilmek ne zormuş meğer!
Kimseye zarar vermeden, kimseyi incitmeden insanca yaşamak ne zormuş!
Kaderin sevkiyle, Tekke-i Süleymaniyye-daha önce de işaret et- tiğim gibi- Son Padişah Mehmed Vahideddin'in medfün olduğu yer. Defnin hikâyesi ise acıklı detaylarla dolu:
Sürgünde bulunduğu İtalya'nın küçük sahil kasabası San Re moda, 16 Mayıs 1926 günü son nefesini veren Vahideddin'in ce- nazesi, önce iki hafta boyunca borçlarına
Qederê Çer bikem mîna qederê xelkê tu ji min re nebûy yar
Te ez kirim peyakê rêdûrê westiyayî peyayê piyadar
Tu bûy siwarekî bi rim û bi mizreq
Li ser pista seêwîxelqê bûy siwar
Yar yar yar qederê yar
-Ayşe Şan-