Cesareti, sabrı ve desteği ise insanın önce kendisinde ama en başta da tutarlı bir çevrede arayacağı da tabiidir.
İlber Ortaylı
Bütün hayat dar bir köprüdür; onu cesaret ve sabırla geçmek gerekir.
İlber Ortaylı
Orhan Pamuk da söylüyor romanında ve hatıratında… Tanzimat yıllarından
başlayarak kademe kademe dinden, gelenekten uzaklaşılıyor. Cumhuriyetin
ilk yıllarında türeyen zümre, dini yanlarında çalışan müstahdemin,
hizmetkârın bağlandığı hurafe olarak görüyor. Başörtüsü, gelenek, namaz alt
zümrenin simgeleri gibi değerlendiriliyor. Hepimiz payımızı almıştık bu
olumsuz havadan.
Sayfa 57Kitabı okuyor
Çok tuhaf bir şekilde daha sonra bu insanların hâllerinde, gözlerinde,
davranışlarında hep bir yumuşaklık görmüştüm. Bu nerden geliyor? Tabii ki
İslam’dan gelen bir şey… Yani çok taklidi bile olsa bizim halkımızda
gelenekten gelen bir yumuşaklık, bir tabiilik var. Bir acıma, bir merhamet, bir
affedicilik, bir hakseverlik…
Sayfa 57Kitabı okuyor
Çünkü bir insanı devamlı yapayalnız, yapay bir terbiye altında tabiatın içinde
tutarsanız, başka çocuklarla temasını keserseniz, gerçekte onun tabii
gelişimini engellersiniz. Gönlüne inşirah vermesi gereken tabiat bile ona
korku vermeye başlar.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Yalnızlıkla beraber bencillik gelişiyor ;feci tarafı da bu;mariz bir bencillik...
Sayfa 28Kitabı okuyor
Görgü bir nakil işidir. Sen geçmişten aldığın bir şeyi geleceğe devredersin.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Boynumuz Ağrıdı Batıya Bakıp Durmaktan
"İslam bizi geri bıraktı, Batı karşısında yenilgilerimizin sebebi İslam'dır!" hükmü, giderek bir inanç, bir yaşama biçimi halini aldı. Bunu da modernlik kisvesi altında hınç ve taassupla dolu telkinler halinde yaydılar; bu tür ideolojilere ve akımlara neredeyse meşruiyet kazandırıldı... Bu yanılgıların ortasında doğdum ve yetiştim. Gerçeğin ise tam tersi olduğunu pek çok bedel ödeyerek idrak ettim.
Zikrin, namazın, duanın; modern tıbbın hiçbir şekilde nüfuz edemeyeceği mucizevî şifa etkileri olduğunu anladım.
Sıkıntıya karşı Taha Suresi'nden bir ayet, "Rabbim sadrımı genişlet." Bir başka ayet, "Allah taşıyamayacağı yükü kimseye yüklemez." Bir kelâm-ı kibar: "Rabbim celâlinden cemâline sığınırız."
Bunların tut kuyla zikredildiğinde sinir sistemim üzerinde yüzde yüz etkili olduğunu gördüm.
Hz. İbn Arabînin çok güzel bir sözü var... "Mucizeler bir kere başladı mı bitmek bilmez!"
Tasavvuf adamlarının çok sevdiği o meşhur hadisi zikrediyor: "Ben gizli bir házineydim, bilinmeyi istedim!" Bu hadis-i kudsi sarıp sarmalıyor beni...
Bunu hisseden kaç kişiyiz acaba ?
“Akıllılar dünyasının bir kıyısında, sisli bir dağ başına çöreklenmiş, dünyayı kendimce anlamlandırmaya çalışan bir deliyim. “
Okudukça cehaletimi fark ediyorum.
Sayfa 90Kitabı okudu