Aysel
@ayslclk
Sadece gözlerini kapat güneş batmak üzere...
CBÜ
20 reader point
Joined on January 2022
Şu anda okuduğu kitap
Her şey geçip gidiyor.
Bu yıl yirmi yedi yaşına gireceğim. Saçlarım beyazladı diye insanlar genelde kırkımı geçtiğimi sanıyor.
Sayfa 112Kitabı okudu
Onu köpeği buldu üç gün sonra, o kaya sandığının içinde. Taş kapağı da üstüne iyice kapatmıştı. Bir köpek nasıl da bulur sahibini, sahi, kokusundan bulur kokusundan...
Sayfa 101 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Zehra birkaç gün sonra Anadolu'daki mektebe döndü. Genç muallimenin artık hiçbir eksiği kalmamıştı. Acımayı öğrenmişti.
Sayfa 159Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Konuşmamız bulutlu gökyüzünün arasında yıldızların bir an görünmesi gibiydi, belki zamanla bu tür konuşmalar aşka dönüşebilirdi.
Sayfa 35 - Arıon YayıneviKitabı okudu
İlk kez, bu günlerde, ona bu ellerle, bu gözlerle bakıyordum. Şimdiye kadar dünyaya yarı kör bakıyormuşum, diye düşündüm.
Sayfa 17 - Arıon YayıneviKitabı okudu
İsabıekov daha sonra başka kızlarla da tanıştı, ama onların hiçbirine bir kızıl elma sunmak geçmedi içinden.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kadın ona baktı. Bakıştılar. Kadın kadını anladı, kadın kadını hissetti, kadın kadını sezdi.
Sayfa 126Kitabı okudu
Deniz, ana karnında aylarca suyun içinde kalmıştı, niye o zaman boğulmamıştı? Sonra niye suda boğulmuştu?
Sayfa 97Kitabı okudu
Keşke insanlar da yunuslar kadar iyi olsaydı.
Sayfa 60Kitabı okudu
"Anladım ki, her neşenin arkasında bir hüzün, her mutluluğun arkasında bir acı var. Bu acı ve mutsuzluklar çoğu zaman bizden gizleniyor. Bize anlatılmıyor, öğretilmiyor. Azınlığın mutluluğu için çoğunluğu mutsuz eden kararlar kaplı kapılar ardında, gizli kapaklı alınıyor. Böyle bir dünyada bir çocuğun ayı oynatıcısının bir kahraman değil, bir işkenceci olduğunu görmek için 'sirk çadırı'nın ya da 'gösteri'nin arkasına doğru sokulması gerekiyor..."
Sayfa 145Kitabı okudu
Sirkler ve hayvanat bahçeleri özgürlükleri ellerinden alınan hayvanların insanları "avcı" kimliğinin dışında tanıdıkları yerlerdir. Hayvanat bahçesinden bir aslanın kaçtığı haberi korkutur herkesi. Tıpkı, ormanda kulaktan kulağa yayılan "bir avcı görüldü" haberinin tüm hayvanları telaşlandırması gibi!.. Ama unutulmamalı ki, aslanın kaygısı yaşamak, avcının ise öldürmektir. Montaigne ne de güzel söylemiş: "İnsanın bu dünyada korkması gereken tek hayvan insandır."
Sayfa 127Kitabı okudu
—Titanic güvertesinde Rubaiyat! Batı'nın gözbebeği Doğu'nun nadide çiçeğini taşıyor! Hayyam, bize nasip olan şu güzel ânı keşke kalıp görebilseydin!
Sayfa 318 - Yapı Kredi Yayınları
Şimdi sır ve korku devrindeyiz, iki yüzün olmalı, birini kalabalığa göstermeli, ötekini kendine ve Yaratıcı'na saklamalısın. Gözlerini, kulaklarını ve dilini korumak istiyorsan, gözlerin, kulakların ve bir dilin olduğunu unut.
Sayfa 25 - Yapı Kredi Yayınları
"Wilhelm, son kez tarlaları, ormanları gökyüzünü seyrettim. Sana da elveda! Beni bağışla, sevgili anneciğim! Annemi sen teselli et, Wilhelm! Tanrı sizi korusun! Her şeyim tamam. Elveda! Yine görüşeceğiz, hem de daha mutlu olarak."
Sayfa 117Kitabı okudu
Bu sözcüğün bir karşılığı yok bende: son! Şimdi bütün gücümle ayakta duruyorum, oysa yarın toprağın içinde uzanmış yatıyor olacağım. Ölmek! Ne demek bu?
Sayfa 113Kitabı okudu