Mevsimlerden baharı, renklerden sarıyı, yemeklerden hepsini severim. Uzak diyarlara gitmek için vizeye ihtiyaç duymam. Bir adet koltuk, bir kupa kahve ve hayal gücüm sayesinde, uçak bileti parası ödemeden nerede olmak istersen orada olabilirim.
Hepimizin zayıf anları olur, ağlayabildiğimiz için çok şanslıyız. Göz yaşları çoğu kez bizi huzura kavuşturur. Ağlayamadığımız zaman ölecek gibi oluruz.
“Monptit, hayat budur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
“Unutmakla affetmek arasında ne fark var ?”
“İnsan affedince her şeyi unutur. Ama sadece unutursa çoğu zaman sonradan o şeyler tekrar su yüzüne çıkar.”