Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.13
Aysun
Aysun
@aysunsbr
D R E A M E R
Okul Psikolojik Danışmanı
Istanbul Universitesi
İstanbul
6 August
77 reader point
Joined on November 2018
Okuma Hedefleri
KARANLIK BİR SESSİZLİK
Kendimizi ifade edebilmek..
Ne kadar büyük bir yeteneği var aslında hepimizin.
Hareket edebilmek, tükürüğünü yutabilmek..
Sahip olduğumuz için ne kadar şanslı olduğumuzun farkında dahi olmadığımız niteliklerimiz.
Ne hissettiğini, düşündüğünü karşısındakine iletebilmek için dünyaları verebilecek küçük bir kız, mükemmel çalışan bir beyni varken karanlık bir sessizliğe mahkum.
Hayatı rengarenk gören ama gördüğü gökkuşağını kimselere anlatamayan kahramanımızın yaşadığı çaresizliğe tanıklık ediyoruz.
Melody'nin bu mucizevi hikayesini okumalısınız.
SUSMADAN
SPOİLER
Ölüm olmasa yaptıklarımızı sorgulamaya hiç vakit bulamayacağız belki de. Kahramanımız Adalet'in de aklına, ölüm gerçeği yüzüne tokat gibi çarpınca geliyor günahları. Ve düşüyor masumiyetini yitirdiği ilk günahı Mahsun'un peşine.
Bir yolculuk başlıyor Adalet'in kendisine doğru. Bu yolculukta kendi suskunluğuna hesap soruyor Adalet. Kendi yalnızlığında üşüyor..
"Çünkü siz tek birinin sıcaklığının peşindeyseniz, koca dünya sarıp sarmalasa ne fayda! Üşümekten kurtulamazsınız.
Koca gözleriyle her şeyi görüp susuyor.
"Anlatmaya en az yarayanın kelimeler olduğunu anladığından beri daha az konuşuyor"
Söylemek istediklerini bir oyuncak bebeğe söyletiyor. Sonra Adalet'in karşısına Sevgi çıkıyor ve Sustuklarını kusuyor...
"Belki de anlatıp deli sanılmak anlatmayıp sahiden delirmekten iyidir."
Yazarın kitabında yaptığı gibi ben de alıntılarla donatıyorum incelemeyi. Roman bir şiir gibi muhteşem söz sanatları ile dolu. psikolojik tahliller çok başarılı. oldukça felsefi bir kitap. ŞİDDETLE TAVSİYE EDİLİR
Dış güzellik & İç güzellik
Önemli olan iç güzelliktir diyen insanlarin çoğu dış güzelliği refereans almışlardır. Güzel bir insanın kötü biri olabileceğine inanmak istemeyiz. Güzellik ile ilgili bu saplantımız dış görünümü güzel olan kişinin karakterinin degişmesine kadar gidebiliyor.
Bu kitapta da Basil'in yarattığı güzelliğin Henry'nin etkisiyle mahvedildiğini görüyoruz. Sonsuz güzellik bedelini cirkin bir karakter ile ödüyor. Portre, Dorian'un aynası oluyor. Ona karakterinin çürümüşlüğünü yansıtıyor. Ve onca günahtan sonra Dorian teslim oluyor.
Bir kez daha güzelliğin iki türünü de bir arada göremiyoruz.
Reader Follow Recommendations
BU KITAPLA
Gercek zenginligin ne oldugunu ögreniyoruz bu kitapla.
Zenginlerin arasina karisip hayatlarini, bayağıliklarini gozlemliyoruz.
Hak ettigi degeri buyuk bir etiketi olmadigi için goremeyen hayatlari izliyoruz.
Aşk yolundaki büyük değişime tanik oluyoruz.
Bize inanmayan insanlarin yasattigi hayal kirikligiyla bogusuyoruz.
Şöhretin ve zenginligin satin aldiklarina once hayret sonra isyan ediyoruz.
Martin EDENin hayatindan gecip gidiyoruz.
BIR DUNYA BIRAKIN BIZ COCUKLARA, ISLANMIS OLMASIN GOZYASLARIYLA
Çoçuklarin olmadigi ama gözyaslariyla da islanmayan bir dunya.. Mutlulugun amac oldugu istikrarin temel alindigi yeni bir dünya. Açlik yok, işsizlik yok herkesin bir gorevi var ve psikolojik telkinler yardimiyla herkes bulundugu kademeden memnun. Insanlar arasina ayrim koyacak hicbir sey yok. Din eskide kalmis bir inanis. Aile baglari, torpile meydan vermeyecek cekilde koparilmis. Herkes herkesle birlikte. En ufak bir uzuntude uyusturucuya basvuruluyor. Tüketim dorukta. Bilim ve sanata mutluluga hizmet ettikleri ölçüde izin veriliyor. Felaketlerin olmadigi, cinayetlerin, hirsizliklarin, fakirligin olmadigi mukemmel bir dünya görünüşte.
Ama kitabi okuyup bu dünyada yasamak isterim diyen nadir insan bulunur.
Çünkü; "Mutluluğun yüce bir yani yoktur."
Insani Insan yapan; düşünce, değerler, inanç, bağlilik gibi özellikler olmadan her an uyuşturularak mutlu yaşamak ANLAMsiz gelir bize.
"Mutsuz olma hakkini isteriz"
Felaketleri sinirsiz mutluluga yegleriz ANLAM bulmak ugruna..
Distopik bir evren. Cocuklar kucuk yasta annelerinden ayriliyor, devletin buyurdugu iste calisiyor, karsi cinsle yalnizca cocuk dogurabilmek icin belli zamanlarda birlikte oluyor ve kendi hazlarini digerlerinden ayirmayi buyuk suc olarak goruyorlar.
Bireyselligin vurgulandigi komunizmin elestirildigi bir kitap. Oldukca kisa ve bakis acisi kazandiran bir kitap
Bir gun halk oy kullanmaktan vazgecerse ne olur? Ailesiyle vakit gecirmeyi, calismayi, zaman ayirip da oy kullanmaktan daha degerli bulursa ve bos oy orani %75 cikarsa ne olur? Hukumet tekrar secim yapar. Evet bu kolay bir tahmindi peki bu ikinci secimde de bos oy %83'u bulursa? İste o zaman hukumet tum guclerini de alarak sehri terk eder. Hem de Isyan cikarmaya, kavgaya, silaha, istifa istifa diye bagirmaya gerek kalmadan.
Anarsizm kotu bir seydir oyle degil mi ? Hukumetin olmadigi yerde insanlarin ipini koparan kopek gibi etrafa saldirmalari gerekir oyle degil mi ? Hukumet de gizlendigi perdenin ardindan bunu bekliyor zaten. Ama polisi olmayan kent huzur icinde yasamina devam ediyor. Is basa dusuyor anlasilan. Hukumet basliyor kaosu yaratmaya. Beyaz korlugu beyaz oya bagliyip kurban arayisina giriyor. Herkes beyaz korlukteyken gozleri goren kadindan ala suclu mu olur deyip cezasini kesiyorlar
Beyaz korlukten sonra insanlarin gercekten gormeye basladigi dusunulmuyor tabi..
İdeal Ögretmen İdealist Ögretmendir.
Ideal ogretmenin tanimlarinin yapilacaginiz zannederek (egitim fakultesinde okudugumdan birazda feyz almak niyetiyle) okumaya basladigim bu kitapta aradigimi bulamadigima seviniyorum, neden mi? 3-5 subjektif niteligi ogrenmektense matematik profesoru Racinskinin'in idealist ogretmenlik seruvenine taniklik ettigimden dolayi.
"Ideal ogretmen idealist ogretmendir"
Koye inmeyi kariyerine tercih eden gercek bir kahraman. Koylulerin bu kadara asagilanip, dislandigi bir ulkede sosyalizmin dogmasina sasmamali. Racinskin ve Petrov'un ongorusune de hayran kaldim. Keske Sokrates'in dedigi gibi ulkeyi filozoflar/aydinlar yonetse.
Bu donemlerden bir sure sonra bizim ulkemizdeki koy enstituleri ile de gururlandim acikcasi. Racinskin'in sistemini bir sureligine de olsa uygulayabildik, Ataturkun actigi millet mektepleri ile okuma yazma seviyesini yukselttik. "Koylu milletin efendisidir." Dedik.
Son olarak bu kitapla ilgili en cok begendigim sey: gercek bir olaydan alinmasi. Boyle bir olayin mumkun kilinabilmesi.
Veronika Yaşamak İstiyor!
SPOİLER
Haritada yeri dahi gösterilemeyen önemsiz Slovenya'da geçen önemsiz Veronikanın hayatı..
Kitabın üç ana fikri vardı bence(muhtemelen daha fazladır). Bunlardan ilki hayatını sona erdirmek isteyen bir insanın, ölümünün kontrolü dışında yakın bir tarihte gerçekleşeceği bilgisinin yaşama değer katmasıdır. kontrolü kendinde tutabilmek için uyku haplarını teker teker yutmamış mıydı zaten veronika? Bir insanın yaşamının son günleri zannettiği zamanları hayatının en mutlu anları kılabilmesi.. Hayatı boyunca hissetmeye, söylemeye ya da yapmaya cesaret edemediği şeyler için güç bulmak.. gerçekten yaşayabilmek, yaşama cesaretini gösterebilmek için için hayatımızı kaybetmek üzere mi olmalıyız ?
ikincisi; bir insanın olması gerektiği kişi olmasına izin verilmiyorsa, bu engelleniyorsa o insan ya mutsuz olur yada delirir(burda başka olasılıklar da söz konusu olabilir tabi). Akıl sağlığını koruyamayan insanların yaşamlarına baktığımızda başkalarının beklentilerinin kurbanları olduklarını görebiliyoruz. yani çok kötü bir yaşam sürmeleri, büyük kayıplar yaşamaları gerekmiyor ruh sağlığını kaybetmek için. potansiyelini gerçekleştiremeyen yahut henüz keşfedememiş olan insan sağlıklı insan değildir genellemesine de varabiliriz burdan kanımca.
Son olarak da fedakarlık iyi bir şey değildir diye bitirebilirim sanırım. sonuçta kötü bir ebeveynin beklentilerini gerçekleştirmek için kendi hayatımızdan ödün vermeyiz. iyiliklerin karşılığının olması bazen kötülükleri yeğlememize dahi sebep olabilir.
Ama kitabı beğendim. muhteşem bir kurgu. kesinlikle okuyun derim.
Kimdir, Anna KARENİNA?
SPOILER
Bu yazımda kitaba adını da vermiş olan Anna'dan bahsedeceğim yalnızca. Abisinin karısını onu aldatan abisiyle barıştırmak için şehre gelen Anna, yengesine "kaderine razı mı olacaksın?" diyerek boşanan kadınların yazgısını gözlerimizin önüne seriyor. Söz konusu kadınları ayıplamak, küçümsemek olunca evrensellik sağlanıyor tüm
Santiago'yu Kim Vurdu ?
Kitapta beni etkileyen bir konuyla ilgili bir seyler yazmak istiyorum. Insanlar genelde suc işleyecekleri zaman bunu gizleme egilimindedirler. Evi soymayi plandiginizi kalkip da tum mahalleye soylemezsiniz ya da sahte para bastiginizi,vergi kacirdiginizi, iftira attiginizi da birine anlatmaktan utanc duyarsiniz. Ama birini oldurmek istediginizi tum mahalleye anlatabilirsiniz ustelik kimse de sizi uyarmaz, engellemez. Peki neden?
Bir suc isleyecegimizi kimseye anlatmayiz cunku bizi engelemelerini istemeyiz, peki ya bir gun insanlar sizi uyarmaktan vazgecerse?kotuluklere karsi toplumsal baski ortadan kalkarsa? Insanlar giderek duyarsizlasirsa, umursamaz olursa? Trafikte kavga eden suruculeri kimse ayirmasa, Sokakta insanlari tekmeleseniz ve insanlar yaninizdan gecip giderse, yaktiginiz evi sondurmeye kimse yardim etmese?
Bir suç isleyecegimizi kimseye anlatmak istemeyiz cunku ceza almaktan cekiniriz, insanlarin bizi dislamalarindan, ayiplamalarindan korkariz. Peki ya cinayete 'namus' adinda bir gerekce bulunduysa, bu gerekce yeterli midir bir insanin varligini bitirmeye?
Katilimiz cinayetini herkese anlatmisti cunku engellenmek istiyordu, belki de karsiliginda ceza almak istiyordu. Cinayeti gerceklestirmesine engel olabilecek capta bir ceza. Ama aradigini bulamadi.
Yaptiginiz eylem kimse tarafindan engellenmeyecekse, karsiliginda bir ceza da almayacaksaniz, bu davranis suc sayilabilir mi? Ya da butun semt bu olaya sessiz kalmisken tek bir suclu aranabilir mi ?
Bence Hayir.
ISTIRABI BEKLEMENİN ISTIRABI
Beni çok etkileyen ve düşünmeye sevk eden Peyami Safa'dan şu alıntıyı aşağıya bırakıyorum:
"Istıraptan korkmamanın tek ilacı ıstıraptır"
Öyle bir acı düşünün ki bu acının beklentisi acının kendisinden daha büyük olsun. Düşüncelerimizin duygularımıza, fizyolojimize olan etkisini özetleyen Bilişsel-Davranışcı kuramcıların da savunduğu etkileyici bir cümle... Acının kendisi değil de düşüncesidir bizi en çok yaralayan. Bu sebeple de en duyarlı olan, farkındalığı yüksek olan, düşünen insanlar acı çeker. Bir acıdan, ıstıraptan daha kötü bir şey varsa, o da acının geleceğini bilmektir.
'Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk' Kitabındaki Amber de her an cinsel tacizi beklemektense bunu kontrol ederek(üvey babasına alkol içirip kendisine gelmesini sağlayarak) koruyabilmiştir akıl sağlığını..
Kadermis iste.. denipte gecilebilecek bir konuda ortaya bilimsel bulgulara dayali bir arastirma konmus. Avrupalilar dunyaya hukmetti, avrupali olduklari icin gibi irkci ve basit bir aciklamayi yeglemeyip tarihsel arastirmalara yer veren kitap beni oldukca etkiledi. Kitaptan estetik kaygisi olan insanlarin pek zevk alamayabilecegi yalniz sundugu bilgiler ile farkli bir akis acisi kazandiracak olan bu kitabi kesinlikle tavsiye ediyorum.
Kitabin beni en sasirtan kismi; amerika kitasinin %95'ini olduren seyin silahlar degil mikroplar olmasi ve her bolgenin yabancilari korumak icin yerlilerin bagisiklik kazandigi mikroplarini barindirmasi olmustu. Her bolgenin kendini savunma sistemi bulunuyor yani.
Benim icin bu kitabin ozeti "yarisi onde baslamak, onde bitirecegin anlamina gelmez." cumlesidir.
bulaşıcı mı körlük?
SPOİLER!
Aydınlık bir körlük olur mu hiç, hem de bulaşıcı? yaratıcılığını kullanan yazarımız José Saramago sayesinde oluyor işte. Tedirgin olan hükümet başta 3-5 kişiyi akıl hastanesinde karantinaya almakla işin içinden sıyrılabileceğini sanıyor ama yanılıyor. Tıpkı hastanedeki körlerin gözleri açılana kadar huzurla dinlenebilecekleri bir yerde
