Aysun Ulus
@aysunulus
Uludağ Üniversitesi Uİ
Bandırma
29 reader point
Joined on November 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Aysun Ulus tekrar paylaştı.
İnsan yeryüzüne sahip olmaya değil; Allah'ın varlığına, birliğine, sanatına ve sonsuz yaratım gücüne şahit olmaya gelmiştir.
Sayfa 26Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Hız uyuşturuyor. Artık her yerde ve hiçbir yerdeyiz. Aslında bütün varlığımızla bir yerde değiliz, parça parça orada ve buradayız. Anlaşmak için zaman gerekir, zaman ve mekân. Konuşmanın yanında susmak da gerekir, birbirinin söylediğine dikkat kesilebilmek, kalbini dostunun kalbine yaklaştırmak gerekir.
Bir erkeğin de bir kadının da Allah'a teslim olmasını, anda, akışta, huzurda yaşamasını sağlayan şey, içlerindeki dişil prensiptir. Allah'a güvenen, olayları akışına bırakan, olana teslim olabilen bir kadın, erkeğine karşı görevini de yapmış olur. Çünkü erkeğin, kadının teslimiyetinde huzur bulmaya ihtiyacı vardır.
Eril güçtür, dişil dayanıklık.
Eril bilgidir, dişil bilgelik.
"Bir can var canında, o canı ara! Beden dağındaki gizli mücevheri ara!
Ey yürüyüp giden dost bütün gücünle ara!
Ama dışarıda değil, aradığını kendi içinde ara!"
Aslında bir kadının eril enerjiye sahip olmasından daha va him bir konu varsa o da toplumsal bakış açısını sahiplenerek kadın olmayı değersiz görmesi, kendini kadın olarak zayıf ve savunmasız hissetmesidir, Zaten kadının eril enerjiye geçmesinin nedeni, kadın olarak kendini koruyamayacağını düşünmesinden başka bir şey değil. Kendini değersiz gören bir kadından daha mutsuz kim vardır acaba? Kadınlığı ile barışık, kadın olmaktan mutluluk duyan, içindeki tüm kadınlık değerlerini hayata yansıtıp kendini gerçekleştiren bir kadından daha mutlu kim vardır acaba?
Senden sonra neler oldu bilmek ister misin?
Eve girdiğimde gözaltlarımda taşıdığım onar kiloluk torbaları kapının önüne bıraktım. Ellerimdeki yalnızlığı katlayıp montumun cebine sıkıştırdım. Prangalarımın sesini duyunca "Sen mi geldin?" dedi annem. Dedim "Bilmem ki anne, ben mi geldim?" Böyle zamanlarda annemin yakasına yapışıp "Anne bana söyle, ben gelmiş miyim, burda mıyım, sahiden var mıyım anne?" diye bağırmak istedim. "Kendimi hissetmiyorum anne, sanki yokum, sanki kanım çekildi, sanki kalbim söküldü, belim büküldü anne, anne bul beni" diye peşinden sürünmek istedim. İstedim ki annem beni, kaybolan yüzüğünü evde arayıp bulduğu gibi bulsun, beni parmağına taksın, elini hiç bırakmayayım.
*Kötü bir niyetim yoktu," diye itiraz etti Ruth. "Bunu biliyorsun. Seni hem sevip hem de kötü niyetle hareket edemezdim."
"Doğru; fakat iyi niyetinle beni mahvedebilirdin"
"Ama beni seviyorsun, değil mi?" diye sordu Martin.
"Seviyorum! Seviyorum!" diye haykırdı Ruth.
"Ben aileni değil, seni seviyorum ve yaptıkları hiçbir şey beni incitemez." Martin'in sesinde muzaffer bir komutan havası vardı. "Çünkü senin bana duyduğun aşka inancım tam ve anne babanın husumetinden de korkmuyorum. Bu dünyada aşk dışında her şey ters gidebilir. Ama güçsüz düşüp zayıflamadıktan sonra aşk tökezleyip ters gitmez.