Bir gülüşün var, insan şarkıları hatırlar
Yürürken adımları, hayatın ritminden çıkar
Bir sözün yeter, bak nasıl düştü tüm gözler
Ve bak nasıl gizler, kararsız elleri cepler
Nilipek - Koşuyolu
İşe yaramayan çaba.. Çabanın boşunalığını farkedip eylemsizleşmek.. Mücadeleyi bırakmanın vicdan azabı..Bu azabın seni harekete geçirememesi çünkü işe yaramayacak bir çaba olacağını bilmen.. Dışta eylemsizleşip içte düşüncelerin duyguların getirdiği enerjiyle patlamaya hazır bir bomba olarak beklemek ve beklemek..Geçmeyen zaman..
İnsanın içindeki kelimeleri yitirmesinde bir sanatsallık yok, en fazla "Konuşmayı unuttum." diyebiliyorsun. Geriye hevessizlik ve yarımlık kalıyor. Yaşamıyorsun artık. Yavaş yavaş siliniyorsun kendi zihninden bile. Ama bundan öyle bir şeyi anladım ki, belki diyorum bütün bu haller bunu anlamak içindi. Adem'e kelimelerin öğretilmesinin ne demek olduğunu anlamak için kelimeleri unutması gerekti belki..
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye
en güzel günlerimin bu üç mel'un adamını
yer yer tırnaklarımla kazıdım
hatıralarımın camını..
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var: