Birine bağlanmak ihtiyacındayım, sevgin gerçekse beni inandırmak için bir şeyler yap.
Bir sürü zavallı insan benim bir günde yaşadığım olaylar ve duygularla bir yıl avunabilir.
Yorumsuz?
Dostlar köpeğe benzer; onlarla ilişkin her zaman kötü biter, insanın hiç dostu olmaması daha iyidir.
Bugün cumartesi, henüz yeni yıkanmış taşlar ve yerler kısa,içtenlikli bir kır şiiri söylüyor, bu şiire karşı duyarsız olmadığını biliyorum.
Eksiksiz, artdüşüncesiz bağlılık duygusunun yoksul insanlarda daha çok bulunduğuna önceleri tanık olmuştum;onları kibar insanlara yeğlerim, çünkü onlarda kibarların bencilliği, küçük hesapları yoktur.
Bu dünyada her şey, ister kendi içimizde ister dışımızda olsun, dengeye dayanır.Duyarlık ağır basarsa, bu her zaman aklın zararınadır.
Bedence sağlığım yerinde ama ruhça tedavideyim; bu tedavi kafayı dağıtmamaktan ve duyarlığıma bir düzen vermekten ibaret...
Hayat boyu, ölünceye kadar sürecek o
güzel dostlukların büyüsünü benden çok hisseden olmasın,gelin görün ki, bu dostluklar insan on sekizindeyken yaşanır,
yirmi beşe gelindiğinde hepsi bitmiştir ve kişi kendinden başkası için özveride bulunamaz.
Aziyade bir rüyaymış, Âsûde
Bir hayalmiş ay ışığında bahar
O yeşil bakışlı yalnızlık nerde
Neden alevlendi gökte bulutlar...
...birbirimize yakınlık duymamız için acı çekmiş olmanız yeterli.
Ne sizin ne başka birinin bana sevgi duyduğuna inanıyorum..
Beni anlamayacak kimselerin karşısında akıl sahibi olmak neye yarar.
“Kim bilir hangimiz hayatta olacağız sona erince güzel mevsim Şen olun, neşeyle dolun, sürüp gitmez, çabuk geçer ilkbahar mevsimi Kulak verin bülbülün ötüşüne yaklaşmakta bahar mevsimi Her koruluğa bir sevinç beşiği kurdu ilkbahar Badem ağacının gümüş çiçeklerle donandığı Şen olun, neşeyle dolun, çünkü sürüp gitmez, çabuk geçer ilkbahar mevsimi” Eski bir Doğu şiirinden
Sayfa 132Kitabı okudu