Herkes Gibi Olmak Mı?
Ne olurdu herkes gibi bir adam olsaydı? Hiç.. Ama belki daha uzun yaşardı. Belki ağır ağır çürüyerek yaşlanır, kamburlaşır "Aylar geçiyor sen bana hâlâ geleceksin" şarkısını unuturdu..
Ve yine anladı ki hayatı zaten tümüyle bir yanılgıymış.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Aziz Bey için Maryam neydi?
Alınacak bir öç, görülecek bir hesap, kavuşulacak bir sevgili, dinmeyen bir özlem gibi karmaşık duygulardan ne varsa daha ,hepsi oydu.
Artık hiçbir şeyi beklemiyor,sadece yılların verdiği bir alışkanlıkla, pencerelerinden ışık sızan evlere bakarak, böylesi evlerde yaşandığını sandığı mutlu hayatlara imreniyordu.
Sayfa 66Kitabı okudu
Ben bir avuç küldüm, üfleyip dağıtmışlardı.
Her şeyi, herkesi kaybetmişti. Bütün bu kayıplar arasında en acısının Vuslat olduğunu hissetti.Bu boşluğu
doldurabilecek hiçbir şey yoktu.Oysa Vuslat'ı hep bir gölge, loş bir ışık, duvarların renginde kaybolan bir eşya gibi görmüştü. Ortadan kaybolsa da yokluğu anlaşılmayacak kadar sıradan bir eşya.. Sevmek için zaman bulamamış, daha doğrusu hiç aramamıştı..!
Sayfa 72
Aziz Bey ne zaman hayatını gözlerinin önünden geçirecek olsa, yaşanmış bunca yıldan kendine acıklı ve kırık birkaç hikâye kaldığını görürdü.
Sayfa 21Kitabı okudu
Aziz Bey'in dramı Maryam'la başlar. Çünkü ona aşık oldu. Bu aşk, kör bir göz, felçli bir sağ kol, tekleyen bir kalp gibi, ona hep acı verdi ama onunla birlikte yaşadı.
Sayfa 17Kitabı okudu
İçinde, yerini kestiremediği bir nokta çok şiddetli ağrıyor.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Yanılgılarla dolu bir ömrün bütün çilesini saklamaktan artık vazgeçmiş, çökmüş yaşlı yüz, bir anda ağlamaklı oldu, öyle kaldı.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
Hiç farkına varmadan babası olmuştu. Kalbini karısına açmayan, evinin dışındaki hayatı evinin içindekinden daha önemli bulan, evdeki yürek sızılarını anlamayan, anlasa da umursamayan, çehresi daima asık, sesi daima gür ve azarlamaya hazır babası.
Sayfa 64Kitabı okudu
Vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar
Sayfa 22
Sanki yıllarca süren bu mutsuzluk, bu kederli hal bir an önce bitsin der gibiydi yüzü. Dönüşsüz bir yola girdiği için huzurluydu.