Bizim hepimizin içinde zübüklük olmasa,bizlerde birer zübük olmasak,aramızdan böyle zübükler büyüyemezdi.Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip, işte başımıza böyle zübükler çıkıyor.Oysa zübüklük bizde ,bizim içimizde. Onlar biz kendi zübüklüğümüzden yaratıyoruz.Sonra ,kendi zübüklerimizin bir tek Zübük'te birleştiğini görünce ona kızıyoruz.
Biz önce kendimizi kandırıp onlarda bizi kaldırsınlar diye zorluyoruz.Kendi içimizdeki zübükleri biriktirip ,birleştirip zorlaya zorlaya zübük yaratıyoruz.Gercekte Zübük biziz,benim,sensin...Karşımıza büyük bir zübük çıkıyorsa onda bizim de bir parçamız var.
Yanlışlıkla olsun iş başında namuslu tek kişi bırakmamışlar, ne dersin...Günden güne ahlak bozuluyor...