Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı,
Sürmüş, filiz vermiş içimde sevdân,
Dost, düşman söz eder kendi kavlince,
Kinanmak, yiğit başına.
Bu, ne ayip, ne de yasak,
Öylece bir gerçek, kendi halinde,
Belki, yaşamama sebep...
Sayfa 32 - Metis yayınları