Elbet bizde biliriz lafı en inceden dokundurup içini acıtmasını lakin kıyılıyoruz ama kıyamıyoruz sevdiklerimize işte.Ya kırdığın gönlü Allah seviyorsa? Bilemezsin bilseydin ödün kopardı dokunamazdın.Nice insanlar gördüm üzerinde elbisesi yok. Nice elbiseler gördüm içinde insan yok! Ne kadar az yüksekten uçarsan düştüğün zaman o kadar az incinirsin. Kibri bırak alçakgönüllü ol. Güneş herkesin üzerine eşit doğar ama gül başka leş başka kokar.Kapı açılır sen yeter ki vurmayı bil. Ne zaman bilmem sen yeter ki o kapıda durmayı bil. Ey can kimseyi kırma. Sözden ağırı yoktur. Beden çok yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz! Ayıplarım seni ey gönül hal bilmeze hal sorarsın bülbül dururken kargadan gül sorarsın. Sus artık yeter! Sır perdelerini pek o kadar yırtma. Çünkü bize kırıkları sarıp onarmak sırları örtmek yaraşır. Ne kadar bilirsen bil söylediklerin karşındakinin anlayabildiği kadardır.Yaratan insanın iç dünyasına bakar, görünen kulağın ardındadır. (Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî,)