Şiir
Geri Gelen Mektup
Geri Gelen Mektup
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Hüseyin Nihal atsız
Geri Gelen Mektup
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…
Ey sen
Geri Gelen Mektup
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince.
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince,
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım
Gözler ki, birer parçasıdır senden ilah'ın
Gözler ki, senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin.
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin.
Hüseyin Nihal Atsız