Az önce ekip arkadaşımının, yıllarca yatalak annesine gül gibi baktığı, bir dediğini 2 etmeyen annesinin dün yoğun bakıma kaldırıldığı ve bugünde az önce vefat ettiğini öğrendim. Keşke bütün anneler ölümsüz olsaydı, düşünsenize eve gidiyorsunuz anneniz yok. Sana seslenen bir ses yok, yatağına bakıyorsun, bomboş bir yatak. Akşam oturup derdinizi anlatacağınız bir anneniz yok, gülüp onu güldürmek için elinizden gelen her şeyi yaptığınız bir anneniz yok. Anne diyeceğiniz bir isim yok, elini öpeceğiniz bir el yok, boynuna sarılacağınız öpüp koklayacağınız kucağına yatıp kafanı omzuna yaslayıp kokusunu içine çekerek hissedeceğiniz bir anneniz yok, buruk geçen bayramlar, hüzünlü yıllar, her aklına gelişinde gözlerden süzen yaşlar, kimse duymasın diye sessiz ağlayışlar, evde sesini duymadan ve hep onu düşüneceğin zamanların olduğu yıllar var. Keşke bütün anneler ölümsüz olsaydı keşke daha çok sarılıp daha çok gülümseselerdi, keşke hiç hasta olmayıp hep bizimle olabilselerdi. Boğazım düğümleniyor😓😏