O zilin sesini duyduğunda,
yüreğine düşen acıya lanet ediyorum.
Artık koklayamayacağım içini bir bulut gibi. Kapatacağım önünü içindeki güneşin,
beni affet.
Kelimeler hiç bir zaman bu
kadar anlam kazanmadı canım.
Vatan sana canım feda derken dışım;
İçim, vatan sensin be aşkım diye haykırdı.
Toprağın olmaya çalışmak varken,
mezarın oldum.
Nehir olup akmak varken,
deren olup taştım.
Güneş olmak varken,
gölgen oldum.
Beni affet…