Uzun yıllar önce, evlenmeyi düşünen bir hastam bana bir karikatür gösterdi: Karikatürde hayvanat bahçesine gitmişbir baba oğul resmediliyordu. Karikatürün altındaki yazıda baba oğul arasında geçen konuşma veriliyordu. Çocuk sorar: “Baba, eşekler evlenir mi?” Baba yanıtlar: “Yalnızca eşekler evlenir.”
Gerçek hikayeden esinlenerek kaleme alınmış bir eser. Psikolojim bozuldu... Sonu nasıl bitecek diye merakla okuduğum ama hiç istemediğim trajik sonla biten bir kitap oldu benim için. Kuşkular bize bir şey katmaz hatta bizden çok şey götürür olgular bizi harekete geçirmeli. Herkes ebeveyn olmamalı bırakalım da Bir çocuğun sorumluluğunu almak isteyenler anne baba olsun. Kitabın başrolu Diana adında küçük bir kız çocuğu. Kitabın konusu başından beri istenilmeyen bir bebeğin doğduktan Sonra pişman olarak annesinin tekrar yanına alıp büyüttüğü bir küçük kızın hikayesi. Bu Cocuğun sürekli bir yeri yaralanır, vücudunun belli yerlerinde lekeler çizikler vardır. Çocuk sakardır.
Anne ve baba cocukları için bir hikaye yazmıştır ve bu hikayeyi çocuğun kendisi dahil herkese empoze etmeye çalışmıştır.
Çocuğa anne ve babası dışında herkes yardım etmek için elinden geleni yapıyor. Herkes işin içindeki tuhaflığı farkediyor ama emin olamıyor kesin kanıt olmadan harekete geçemiyorlar ama bu tedbirsizlik geç kalınmışlık trajik bir sona dönüşür....
«Hayatımızın büyük bir kısmı kontrolümüz dışındadır. Kontrolünü sağlayabileceğim şeye odaklanmayı öğrendim: kendime. Eğer bir şeyler değişmeliyse, önce ben değişmeliyim.»
Bir alime sorarlar;
Anne-baba olarak çocuklarımıza önce neleri öğretmeliyiz?
Alim der ki;
-Kimseye kendilerini sevdiremeyeceklerini ancak kendilerini sevilebilecek biri yapabileceklerini.
-İnsanların emeklerinin satın alınabileceğini, kalplerinin ve akıllarının kazanılabileceğini.
-Kalp yaralarının bir anda açılabileceğini, kapanmasının yıllar sürebileceğini.
-Affetmeyi, affederek öğrenebileceğini.
-Zenginliğin, hayatta çok şeye sahip olmak değil,en az şeye ihtiyaç duymak olduğunu.
-Aynı şeye bakan insanların, her birinin farklı şeyler gördüğünü.
-Önemli olanın, neye baktığınız değil, ona nasıl baktığımız olduğunu.
-Gücün kaynağının para ve mevki değil, gönül ve ilim olduğunu.
-İnsanın özünün sevgi olduğunu ama nasıl göstereceklerini ve söyleyeceklerini bilmeyen çok seven insanların olduğunu.
Öğret ve sen de unutma