"Türk ve Moğolların kabile ve aile ananesinde ise, baba ocağını devam ettiren çocuk, en küçük oğuldu. Bunun için Türk masallarında da en büyük önemi, küçük oğullara verilmişti.
Diğer oğullar evlendikten sonra baba ocağından dışarıya çıkarlar; fakat küçük oğul, hatunuyla baba ocağında kalırdı. Bu sebeple babanın mirasının büyük kısmı da küçük oğlu'na kalırdı.."