İlksöz: Ne kuyular var yanından geçip görmediğiniz, içi "Yusuf"larla dolu.
Babamın Bağlaması, Ucunda Ölüm Var ve Aşıklar Bayramı kitapları ile birlikte bir üçleme ve üçlemenin son kitabı. Hikâye, Ucunda Ölüm Var'ın sonundan başladığı için yorumum bu kitaptan, özellikle sonundan bilgiler içeriyor. O nedenle kitapları okumayanlar
Başarı nedir?
Ebeveyn olarak çocuğunuzun başarılı olmasını istemeniz kadar doğal bir şey yok. Ancak çocuğunuzun başarılı olmasını isterken nasıl bir yol izliyorsunuz? İzlediğiniz yol işe yarıyor mu? Acaba bir yerlerde hata mı yapıyorum düşüncesi aklınıza hiç düştü mü? Ya da ben çocuğuma nasıl yardımcı olabilirim? gibi sorular aklınıza geliyorsa bu kitabı okumalısınız.
Lisans eğitiminde sıkça yer verdiğimiz bir durum da ailenin çocuktan başarı beklentisi. Ne zaman bu konu öyle ya da böyle işlense içimde bir yerler cız eder. Kendi hayatımda hiç maruz kalmasam da çevremde yalnızca çocuğunun akademik başarısını önemseyip çocuğun yaşam başarısını dikkate almayan, çocuğa vereceği sevgiyi alacağı sınav notu ile eşdeğer tutan anne babalar gördüm, şahit oldum, vakalarını okudum. Oldukça basit gibi gözüken bu tutumlar temelde çocuğu yaralayan bir durum olarak karşımıza çıkabiliyor. Çocuğa "seni sen olduğun için seviyorum, elbette ki başarı önemli ama sen çok daha önemlisin" duygusunu vermek ve başarıya giden yolda yapılması ve yapılmaması gerekenleri yalın ve gerçekçi bir şekilde bir araya getirmiş Doğan hoca. Anne babalara öneri niteliğinde okutulması gerekli olan bir kitap. Kesinlikle öneriyorum.
Sevgiyle kalın
“Cephedeki tüm babaları gördüm ben. Senin baban bundan böyle Cumhuriyet’tir çocuk.”
Şerbetçi bir çocuk. Babası cephede şehit olmuş fakat hala babasının döneceğine dair sırtında kocaman dağdan bir umut taşıyan bir çocuk. Trenden inen her askere binbir umutla bakıp, babası eve dönerse annesi şaşkınlıktan bayılıp kalırsa düşüp bir yerini incitmesin diye kapının hemen önüne minder seren bir çocuk. Var mısınız onun gözünden yaşadıklarını okumaya?
Ne babalar, ne eşler ne kardeşler yitip gitti bu vatan uğruna. Bir çocuğun gözünden o döneme ait bir şeyler mi okumak istiyorsunuz, e buyurun madem. Cumhuriyet’in İlk Sabahı tam aradığınız kitap. İlber Hoca’nın kıymetli tarihi bilgilerinden de tırtıklayabilirsiniz kenarından köşesinden. Sevmedim diyen taşa döner benden söylemesi :)
Bir çocuk kitabı gibi görünse de çok dersler çıkarılacak bir kitap bu. Teşekkürler Şermin Yaşar, teşekkürler İlber hocam. Sizi yerim :) Hemen bir yerlerden bulup buluşturup bu kitabı okuyun, okutun. Sevgiler
#alıntı
“Umudun ne olduğunu o komşudan daha iyi biliyordum ben. Şehre gelen her gazinin peşinden belki babamdır diye koşuyordum ama o bizim eve gelmiyor, hep başka eve gidiyordu.”
Cumhuriyet’in İlk Sabahı, Şermin Yaşar&İlber Ortaylı
ÇOCUKLAR, EBEVEYNLER, EBEVEYNLER YİNE ÇOCUKLAR
Çocuk Ruh Sağlığı, benim için çok uzun bir okuma süreci oldu. Kitapla beraber araya onlarca kitap sığdı. Sonunda kitabın sonuna geldim. Çocuk ruh sağlığına dair birçok konu kitapta yer almaktadır. Bazılarından örnek vermem gerekirse; gelişim dönemleri, zeka gelişimi, aile tutum ve sorunları, ahlak gelişimi, cinsel gelişim, ölüm, boşanma gibi
Kitabı ve Yazarın Kalemini Fazlasıyla beğendim ..
Filmini izlemiştim ama bu kadar detaylı etkilenmemiştim.
Ey Babalar ve Anneler; Çocuklarınız İki Kanatlı bir Kuş misali; bir kanadı Anne, Diğer kanadı Babadır.(!)
Bir Kanadı eksik/ kırık olduğunda tek kanatla uçamayacağının gerçeğini bilerek tüm durumları zorlamak gerekir. Anne ve Babalık görevi bitse de Ebeveynlik sorumluluğu; Sevgi çerçevesinde devam etmelidir.
Ey gençler Annenizin- Babanızın kıymetini bilin! Her ne yaşanmış olsa da onlarla geçireceğiniz bir gün bile bütün gururların gururlarını alt eder..(!)
Kaybettikten sonra keşkeler çoğalmaktadır. Bir an olsun hiç ayrılmamış olsak da keşke daha fazla zaman geçirseydim diye pişmanlıklar sıra dağlar gibi ardınsıra dizilirler ve aşılmaz gibi yükseldikçe yükselirler..
Ben Babamı erken yaşta kaybettim ve bu kitabın son bölümlerinin hemen hemen aynısını Babamın Ameliyat ve Yoğun Bakım süreçlerini yaşadım, bu kitap ile o günleri: Hastanenin/ Mevsimin Soğuk ve de Umudumun her vakit geçtikçe tüm ruhumla birlikte üşüdüğünü/ zayıfladığını gördüm-Yaşadım.. Babamı kaybettikten sonra da Tüm cesaretimin Babamla birlikte gittiğini/ Omur iliklerimden çekildiğini hissettim..:(
Cesaretinizi asla kaybetmeyin, Babanızı severken.!
Keyifli okumalar dilerim..
Babaya Mektup
Merhaba baba. Bilirim senin kitapla edebiyatla vs işin olmaz. Elinde basılı bir yayın hiç görmedim. Kitabın olmadığı okunmadığı bir evde büyüdüm ben. Benim ise okumaya olan tutkum hayatımın senin de şahitlik ettiğin ağır depresyonlarla sarsıldığı bir dönem de başladı. Bunun literatürde bir de adı varmış biliyor musun ? Biblioterapi…İnsanın
