Denizde, bir gemide olan insanlar da sanki karadalarmış gibi umursamazca gülüp eğlenirler; ancak en ufak bir sarsıntı olduğunda veya bir şeyler yolunda gitmediğinde herkesin yüzü endişeyle dolar, var olan tehlikenin sürekli farkındalığı böylece ortaya çıkıverir.
Oralar nasıl?
Çok farklı. Her şey farklı.
Ama nasıl?
Var olmak bile daha farklı. Kimse ölmüyor. Acı yok. Her şey güzel. Tek din matematik. Aile diye bir şey yok. Bir talimatları veren gözcüler var, bir de geri kalanımız. Matematiğin ilerlemesi ve evrenin güvenliğinden başka şeylerle ilgilenilmiyor. Nefret yok. Babalar ve oğullar yok. Biyolojiyle teknoloji arasında kesin bir çizgi yok. Ve her şey mor.
Babalar : Liberalizim
Oğullar : Nihilizm
İki farklı kuşağın benimsemiş oldukları akımların çatışması… Tıpkı geçmişte, günümüzde olduğu ve gelecekte olacağı gibi.
Babalar ve OğullarIvan Turgenyev · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202143,7bin okunma
Bir kadının aşkı için tüm hayatını tehlikeye atan, ancak elindeki kozları kaybedince eski canlılığını yitirerek yelkenleri suya indiren bir adama erkek denmez
İtaat etmeye hazırım; yalnız eşitsizlik zor bir iş... İnsanın kendine olan saygısını koruyarak boyun eğmesi... Bunu anlayabilirim; mutluluktur bu... Ancak başkasının emrinin altında yaşamak... Hayır, bunu şimdiye kadar yeterince yaşadım.
...yalnız bir bekar olan Pavel gençliğin geçtiği, yaşlılığın ise daha başlamadığı, umuda benzer pişmanlıkların, pişmanlığa benzer umutların olduğu bulanık belirsiz, bir döneme girmişti.
Gerçeği basitçe; utanmadan veya durumu büyütmeden söylediniz. Bu arada, fakir olduğunu bilen ve bu gerçeği söyleyebilen bir insanda bir tür özel gurur olduğunu düşünmüşümdür hep.