Uzun yıllar önce Babalar ve Oğullar’ı okumuş ve çok sevmiştim. O zamandan bu yana da hiç Turgenyev okumadım. Avcı’nın notları’nı okuduktan sonra Turgenyev gibi büyük bir yazarı okumamanın büyük bir kayıp olduğunu fark ettim. Diğer kitaplarını da okumayı planlıyorum. Avcı’nın notları; Yermolay ile değirmencinin karısı, Çertophanov ile Nedopüskin, Çertophanov’un sonu, Mumu, Komşu Radilov, Birük, Kaderci, Han öykülerinin olduğu güzel bir öykü kitabı. Ben en çok Mumu’yu sevdim. Öykülerde dikkatimi çeken ana tema çoğunda birini sevmeye, bağlanmaya ihtiyaç duyan, hatta sevdiğinde yaşamla dolan insanların uğradığı hüsran oldu. Bu nedenle can yakıcı bir yanı var öykülerin. Özellikle Mumu ve Çertophanov’un sonu öykülerinde ana tema bu. Öykülerde ayrıca vicdan olumlu ve olumsuz anlamda da konu edilmiş. Özetle ben sevdim kitabı. Tavsiye ederim.
