“Öfkeyle babalık aynı şeydi gözlerinde. o toprağın derinlerine gömdükleri şeyin aslında korkunç bir mutsuzluk, kapkara bir öfke ve el değmedik bir yalnızlık olduğunu kavramamışlardı bile; aşınmış bir kaya gibi yıkılıveren bir babaydı o gözlerinde, o kadar.”:::!!!
Sayfa 28