Ben Cezayir’de otururken, kış konusunda hep sabırlı davranırdım, çünkü, bilirdim ki, bir gecede, soğuk ve arı tek bir şubat gecesinde, Consuls Vadisi’nin badem ağaçları ak çiçeklerle kaplanacaktı. Sonra bu cılız karın tüm yağmurlara ve deniz yeline dayandığını görüp hayran kalırdım. Gene de her yıl direnirdi, ancak meyvesini hazırlamaya yetecek kadar.
Bu bir simge değil. Mutluluğumuzu simgelerle kazanmayacağız. Bunun için daha ciddi olmak gerekir. Yalnız, bazı bazı, mutsuzluğuyla hâlâ ağzına kadar dolu olan bu Avrupa’da yaşamın yükü fazla ağırlaştığı zaman, nice güçlerin hâlâ el değmemiş durumda kaldığı bu göz kamaştırıcı ülkeye yöneldiğimi söylemek istiyorum.
Sayfa 43
Elbette yırtılacak bu kurşunilik
Elbette parlatacak bahar güneşi ıslak ağaçları
Ve tuza banarak
Erik,
Çağla,
Taze badem yiyeceğiz birlikte...
Sayfa 413
5 Kasım 1945
Çiçekli badem ağaçları unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saçlarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
nenmli, ağır kızıltılar...
Sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar...
" Neden hiç ağaç yok ? " diye sordum sürücüye.
" İsrail bu bölgedeki ağaçları söktü. " dedi sürücü. " Ağaçların güvenliklerine karşı nasıl bir tehdit oluşturduğunu düşünsenize: Tanklarından birinin tepesine bir portakal düşebilir. "
Sayfa 331Kitabı okudu
Ben olduğum şeyim ve olacağım şey
Kendimle inşa edeceğim kendimi
Sürgünümü seçeceğim
Sürgünüm destansı sahnenin arka planı
Hem yarına hem anılara ihtiyacını
Savunuyorum şairlerin
Kuşların hem bir memleket
Hem de sürgün yeri olarak
Giydikleri ağaçları savunuyorum
uzak ülkelerde savaşı omuzlayan çocuklar için
gül anne.
sen gülünce yaşamak güzel olur
acılar biter,
badem ağaçları alnımda çiçekler açar.
Sayfa 35Kitabı okudu
