Badem Ağaçları
Baharı müjdeler onlar... Özlediğimiz baharı...
Çünkü özlenen baharlar vardır. Soyca, sopça, ümmetçe özlenen baharlar.
Sayfa 235Kitabı okudu
"Nimetler sonsuzdur.
Fakat onlarda herkesin hakkı var.
Bütün diğer kuşların ve hayvanların ve insanların da hakkı var.
Ye, ama ihtiyacın kadar.
Bir lokma badem için bin badem kırma.
Ağaçları üzme, hırpalama..."
Sayfa 31 - BeyanKitabı okudu
Ama benim kalbim küllerin altında kaldı.
Cesetler gömüldü, evler yeniden yapıldı. Zanaatkârların borçlarını bağışladım. İlkbaharda badem ağaçları her ilkbahardaki gibi çiçek açtı. Dokuma tezgâhları huzurlu sokaklarda uğulduyordu. Ama benim kalbim küllerin altında kaldı.
.
Sayfa 147 - Alfa Yayıncılık · 7 Mart 2019Kitabı okudu
❝...sanki tek bir bebek değil de bütün doğa çiçek açmış, badem ağaçları gelinlik giymiş, çiçeğe Durmuş gibi tuaf bir sevince kapıldılar.❞
Sayfa 31 - İnkılap Kitapevi Yayınları / Haziran 2021
Çoktan yaşanıp bitmiş o aşklar gibi
Çiçeklenen badem ağaçları adına yalvarıyorum sana
...
Yalvarıyorum, yalvarıyorum sevmiş olduğumuz ne varsa, hepsi adına.
" Neden hiç ağaç yok ? " diye sordum sürücüye.
" İsrail bu bölgedeki ağaçları söktü. " dedi sürücü. " Ağaçların güvenliklerine karşı nasıl bir tehdit oluşturduğunu düşünsenize: Tanklarından birinin tepesine bir portakal düşebilir. "
Sayfa 331Kitabı okudu
Bunlar hep yalan albayım, buralar hep yalan.
Kalbimin doğusunda bir yalan dünya vardı.
Okyanusları mavi olmayan.
Benim için hayat,
Kalbi kalpazanlıktan kırk sene yatmış çıkmış bir adamdı.
Geçmişim acıyor şimdi, yalnız benim değil
Benim ülkemin geçmişi de acıyor mesela.
Bilirdim oysa ilk badem ağaçları çiçek açar baharda.
Bilirdim çiçek satan çingene kızlarını
Onlar bütün şimdileri, bütün zamanlara
Bir gül parasına satardı.
Oğlan kıza bir gül alsa
Bilirdim odur en kırmızı zaman.
Adına aşk diyorlardı
Kalbimin doğusunda bir yalan dünya vardı.
Ben Cezayir’de otururken, kış konusunda hep sabırlı davranırdım, çünkü, bilirdim ki, bir gecede, soğuk ve arı tek bir şubat gecesinde, Consuls Vadisi’nin badem ağaçları ak çiçeklerle kaplanacaktı. Sonra bu cılız karın tüm yağmurlara ve deniz yeline dayandığını görüp hayran kalırdım. Gene de her yıl direnirdi, ancak meyvesini hazırlamaya yetecek kadar.
Bu bir simge değil. Mutluluğumuzu simgelerle kazanmayacağız. Bunun için daha ciddi olmak gerekir. Yalnız, bazı bazı, mutsuzluğuyla hâlâ ağzına kadar dolu olan bu Avrupa’da yaşamın yükü fazla ağırlaştığı zaman, nice güçlerin hâlâ el değmemiş durumda kaldığı bu göz kamaştırıcı ülkeye yöneldiğimi söylemek istiyorum.
Sayfa 43
Kalbimin doğusunda bir yalan dünya vardı.
Okyanusları mavi olmayan.
Benim için hayat,
Kalbi kalpazanlıktan kırk sene yatmış çıkmış bir adamdı. Geçmişim acıyor şimdi, yalnız benim değil
Benim ülkemin geçmişi de acıyor mesela.
Bilirdim oysa ilk badem ağaçları çiçek açar baharda.
Bilirdim çiçek satan çingene kızlarını
Onlar bütün şimdileri, bütün zamanlara Bir gül parasına satardı. Oğlan kıza bir gül alsa
Bilirdim odur en kırmızı zaman. Adına aşk diyorlardı
Kalbimin doğusunda bir yalan dünya vardı.
Ben olduğum şeyim ve olacağım şey
Kendimle inşa edeceğim kendimi
Sürgünümü seçeceğim
Sürgünüm destansı sahnenin arka planı
Hem yarına hem anılara ihtiyacını
Savunuyorum şairlerin
Kuşların hem bir memleket
Hem de sürgün yeri olarak
Giydikleri ağaçları savunuyorum
