Eğitim Sistemi
Eğitici çevre her insana her zaman en az sayıda olasılığı sunarak, bağımlı kılmak ister onu. Eğitimciler bireyi, gerçi yeni bir şeymiş gibi, ama bir yineleme olması gerekirmiş gibi ele alırlar, insan önceleri bilinmeyen, daha önce hiç karşılaşılmamış bir şey gibi görünüyorsa, bilinen, karşılaşılmış bir şey yapılmalıdır.
Devlet'in tek bir amacı vardır: Bireyi kısıtlamak, bastırmak, tabi kılmak, onu her hangi bir genel şeye bağımlı kılmak; Devlet, birey her şey olmadığı sürece varlığını sürdürebilir; Devlet benim kısıtlanmamın, sınırlanmamın, köleliğimin somut görünümüdür. Hiçbir zaman bir Devlet bireyin serbestçe faaliyet göstermesini sağlamayı sürekli amacı haline getirmez, bireyin etkinliğini amacına bağlar.
Aydınlara, ideoloji kuyumcuları da denebilir. Zihinsel ve sanatsal çabalarıyla belli bir sınıfın ideolojisini işler ve politikasını yürütürler. Teori, doktrin, program, politika, roman, resim, heykel, beste, her tür düşün ve sanat eseri, bu ideoloji kuyumculuğunun somut ürünleridir. Bu ürünleri, belli bir sınıf adına, o sınıfın dünya görüşünü bütün topluma mal etmek için, o sınıfın değerlerini bütün toplumun değerleri haline getirmek için üretirler. Teori için teori veya sanat için sanat yapılmaz. Teori de sanat da, toplumun dünyasını, herhangi bir sınıfın dünyasına eklemlemek, bağımlı kılmak için yapılır.
Bizim kültürümüzün niyeti kişiyi bağımsız kılmak değil, bir başkasına, genellikle bir otoriteye bağımlı kılmak. O nedenle kendini bağımsız kılma çabalarını, kültürümüz anormal davranışlar olarak gösterirler. Böyle çabalar içine girenler toplum içinde alay konusu olurlar, bir tür sırıtırlar.
Sayfa 68Kitabı okudu
